Verontwaardiging in bloggersland over “boete” copyrightschending terecht, maar steek hand ook in eigen boezem

Afgelopen weekend was er grote ophef over een weblogster CiNNer die werd “beboet” door een bedrijf vanwege copyrightschending van een bij dat bedrijf aangesloten freelance journaliste. Het ging om een bijna drie jaar oud artikel, ooit gepubliceerd in het NRC, wat door Cinner op haar weblog, met bronvermelding was geciteerd. De” boete” was maar liefst 3 x het honorarium wat jounaliste de Mik ervoor had ontvangen bij het NRC, waarvan zij zelf overigens maar de helft en dan nog na aftrek van alle kosten van het bedrijf ontvangt.
De schending berust op de Auteurswet, die stamt uit 1912. Hier en o.a hier ontstonden interessante discussies, waarbij het overgrote deel toch van mening was, dat de boete belachelijk was, ook al staat het bureau waarschijnlijk in zijn recht als het gaat om de wetgeving.

Het is duidelijk dat de Auteurswet hopeloos verouderd is en totaal niet past bij de verspreiding van inhoud via het Internet. Waar in alle verontwaardiging helaas grotendeels aan voorbijgegaan wordt is dat wij zelf als webloggers het goede voorbeeld kunnen geven. Dit door gebruik te maken van Creative Commons licenties, die speciaal voor het delen van content over het Internet zijn ontwikkeld.

De zes beschikbare Creative Commons licenties zijn, van meest vrijgevende tot meest restrictieve licentie:

  • Naamsvermelding licentie icoon Naamsvermelding
    Het werk – of een afgeleide werk ervan – kan worden gekopieerd, veranderd, verspreid en vertoond, onder de enkele voorwaarde dat de naam van de maker wordt vermeld. [samenvatting] [volledige tekst]
  • Naamsvermelding-GelijkDelen licentie icoon Naamsvermelding-GelijkDelen
    Deze licentie geeft anderen dezelfde rechten als een BY licentie, met de toevoeging dat elke nieuwe ontstane creatie onder dezelfde licentie wordt aangeboden. [samenvatting] [volledige tekst]
  • Naamsvermelding-GeenAfgeleidenWerken licentie icoon Naamsvermelding-GeenAfgeleideWerken
    Het werk mag worden verspreid, commercieel en niet-commercieel, mits in de originele staat en met vermelding van de naam van de maker. [samenvatting] [volledige tekst]
  • Naamsvermelding-NietCommercieel licentie icoon Naamsvermelding-NietCommercieel
    Anderen mogen het werk gebruiken en veranderen zolang ze dit niet-commercieel doen en onder vermelding van de maker. [samenvatting] [volledige tekst]
  • Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen licentie icoon Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen
    Anderen mogen het werk gebruiken en veranderen zolang ze dit niet-commercieel doen, onder vermelding van de naam van de maker en onder de voorwaarde dat elke nieuwe creatie onder dezelfde licentie wordt aangeboden. [samenvatting] [volledige tekst]
  • Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken licentie icoon Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken
    Dit is de meest restrictieve licentie. Anderen mogen het werk verspreiden – niet veranderen-, zolang ze dit niet-commercieel doen en onder vermelding van de naam van de maker. [samenvatting] [volledige tekst]

Tenslote is er dan nog het publiek domein, de meest vije licentie, waarvan overigens niet zeker is of die in Europa geldig is.

Goed voorbeeld, doet goed volgen. Marketingfacts doet dat gelukkig al een tijdje maar veel webloggers hebben geen licentie vermelding of krakkemikkige zelf ontworpen licenties. Hierbij dus een oproep aan alle verontwaardigde webloggers die dat nog niet hebben gedaan om duidelijk te maken onder welke voorwaarden je teksten her mogen worden gebruikt.

Een overzicht nog meer discussie over dit onderwerp:

7 november 2007     Creative Commons, Vrij en Open     Trackback-URL     reageer

15 reakties

  1. 1 Petra:

    De parodie was ook leuk om te doen!
    Ik denk trouwens dat het wel goed is dat het onderwerp deze aandacht kreeg en hoop dat dit er mede aan bijdraagt dat misschien in Den Haag men ook eens over die sterk verouderde wet gaat buigen.

  2. 1 Catharina:

    Jaja, maar zoiets duurt jaren.. Gelukkig zien we via Creative Commons dat mensen heel goed in staat zijn om dit soort dingen zelf fatsoenlijk te regelen.

  3. 1 Vincent:

    Zelf heb ik alles tot nu toe onder een CC-BY-SA licentie geplaats, maar helaas heeft niemand mijn artikel nog gekopieerd (of je moet het automatisch ophalen van feeds door sommige sites meetellen) 🙁

    Overigens, ook al zou het publiek domein ongeldig zijn, als de auteur zegt dat hij het in het publieke domein plaats dan kun je er toch vanuitgaan dat hij je niet zal aanklagen, en dan is er toch geen vuiltje aan de lucht? (Tenzij de auteur echt een (…) is)

  4. 1 reekje:

    Ik zei al dat ik all rights reserved haat,
    en daarbij ben ik voortdurend bang een claim naar mijn hoofd geslingerd te krijgen, daar ik geen financeel draagvlak heb, of nauwelijks, en ook geen verstand heb van dat juridiche gezeur, GRRRRRRRRRR, iK HEB DE NEIGING VRESELIJK TE GAAN SCHELDEN, maar ik houd me in.
    Daar bij ben ik ook bang vor dat gruwelijke BREIN, die naar ik vernomen heb je comp komen halen, als je niet kan betalen, dat zou voor mij een ramp zijn, het is voor mij een ramp, omdat dat ding een middel is om contacten te hebben, waar ik me een beetje bij goedvoel, door mijn autisme. En een overtreding zit in een wel heel kein hoekje,(weer de neiging tot schelden)
    Geef mij ook maar creatieve commos, dan mag je teminste iets.

    reekje

  5. 1 Xiwel:

    Is er ook nog iets voor mij? Ik vind het in het geheel niet erg als er ook niet aan naamsvermelding gedaan word. Beter van mij geleend/geherfietst dan van een ander. 🙂

    Nou valt dat in de praktijk mee. Leners plaatsen vaak wel een link en/of stellen me op de hoogte. En aan veel dingen hebben anderen niets, da’s natuurlijk ook een oplossing.

  6. 1 Catharina:

    Jawel Xiwel: publiek domein

    http://nl.wikipedia.org/wiki/Publiek_domein

    Niet in rechtszaak getoetst maar dat zal waarschijnlijk met mensen zoals jij ook nooit nodig zijn 🙂

  7. 1 Werner:

    Een prent van zo’n 500 Euro in je brievenbus voor niet-commercieel gebruik op je weblog van een 3 jaar oud artikeltje uit het NRC, notabene voorzien van bronvermelding. Dan sta je wel even raar te kijken. Ik ging er van uit dat in zulke gevallen de ‘dief’ toch op zijn minst eerst verzocht wordt om het artikel te verwijderen, maar blijkbaar loop ik weer ‘ns achter. Wie is er hier eigenlijk een dief? Als je op zo’n manier aan je geld moet komen, daar kan ik alleen maar medelijden mee voelen.

  8. 1 reekje:

    Gewoon onbeschoft van die gast, om niet eerst een berichtje te sturen en je een ultimatum te stellen, als het zo moet durf ik niets meer te publiceren, daar ik die claims niet kan betalen, of dan enkele maanden niet kan eten!!!!!

    Is er een manier om je hier tegen te beschermen??????
    vraagt een zeer bange beginnende blogger, foutjes horen bij beginners.
    Dan zou een vriendelijk verzoek en een kleine vergoeding naar draagkracht meer op zijn plaats zijn.
    Het hangt dan van de hoogte van de claim af, en de finaciele draagkracht van de blogger.
    Excuses aanbieden en een link naar het orgineel plaatsen., ter vervanging van het per ongeluk gestolen object.
    Een boete van niet meer geld dan dat een week eten kost zou eventueel wel kunnen, ongeveer 37 euro, bij iemand die van een minimum inkomen of minder moet leven.
    Bij iemand die een dik salaris heeft van een half miljoen permaand dan kan het natuurlijk wel veel hoger, bijvoorbeeld een tiende van diens inkomen.

    Nogmaals om bang van te worden.

    Dat ‘gewone’ copyricht zou verboden moeten worden,
    (Ik heb hier de neiging zwaar te schelden, en illegale gedachten tegen die copyricht organisaties te posten) nu houd ik het maar hier bij $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ fanaten, en zakkenrollers.

    Zeer kwade bange beginnende blogger reekje

  9. 1 Werner:

    Laat je niet bang maken, Reekje, gewoon lekker door bloggen. Zo’n reactie als Cinner is overkomen is gelukkig nog steeds uitzonderlijk. Als je toch nog bang bent zou je ook het blad of de website waar je het artikel vandaan hebt, in een mailtje om toestemming kunnen vragen, met een korte uitleg over wie je bent, je bedoelingen en de URL van je blog. En als ze dan toch geen toestemming geven zet je dat gewoon lekker op de website. Vinden ze niet leuk, want dat is slechte publiciteit. En tenslotte kun je natuurlijk ook zelf je artikelen schrijven, dan heb je sowieso van niemand toestemming nodig.

  10. 1 reekje:

    Dankje Werner.

    Maar er zit me nog iets dwars:
    Mag je wel altijd linken naar artikelen op blogs en nieuwssites, of zit hier ook zo’n vervelende r clousule aan of zo iets, ik heb ergens de klok horen luiden over dieplinken.
    Grrrrrrrr.. wet, en dan ook nog eens geen financiele ruggegraat, Deden ze maar iets om de minima en de uitkerings trekkers het leven wat makkelijker te maken, inplaats van mensen op de huid te zitten.

    reekje

  11. 1 Vincent:

    Reekje, dieplinken is geen probleem, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Dieplinken#Dieplinken_in_Nederland

    In Nederland is dieplinken in beginsel niet verboden. PCM, uitgever van onder meer NRC Handelsblad, de Volkskrant, Algemeen Dagblad, Trouw, Parool en het Rotterdams Dagblad, was niet blij dat nieuwsoverzichtssite kranten.com dieplinkte naar artikelen op de website van de dagbladen, in plaats van naar de homepagina’s. Zo zou PCM advertentieinkomsten mislopen, want alleen op de homepagina’s stonden advertenties en niet op de pagina’s van de afzonderlijke artikelen. De rechter vond echter dat dieplinken gewoon is toegestaan: PCM kan op de artikelenpagina’s immers ook gewoon advertenties plaatsen.

    In Belgie is het een andere verhaal: http://nl.wikipedia.org/wiki/Dieplinken#Dieplinken_in_Belgi.C3.AB

    In België kan dieplinken onrechtmatig zijn. Google News plaatste eveneens automatisch gegenereerde dieplinks op een nieuwsoverzichtpagina. Daarop gingen een aantal Waalse kranten naar de rechter om dit te laten verbieden en de rechter oordeelde dat Google onrechtmatig had gehandeld.

  12. 1 reekje:

    Dankje, ben ik wat dit betreft bij dat ik in Nederland woon.
    Maar hoe zit het als je als nederlandse blogger linkt naar buitlandse sites?
    Geldt dat verbod alleen als de linkende site zich in belgie bevindt, of ook voor buitenandse sites die naar belgie linken, want google, zit overal?
    Hoe kan je, je lezers op iets attenderen waar je niet naar mag linken, omdat het niet op de homepage staat?
    Hoe zit het in America Canada en Engeland? Wand ik heb ook hosting bij lycos, en neem misschien nog bij geocities.

    reekje

  13. 1 Eerlijk en legaal met creative commons en vrije software | Kletskous:

    […] mijn voorlaatste blogpost had ik het over de “boete” die door het bedrijf Cozzmoss werd opgelegd aan weblogster […]

  14. 1 Dude:

    Volgens mij is er reden tot meer nuance. “All rights reserved”-auteursrecht en “creative commons”-auteursrecht hebben hun eigen niche. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang er maar sprake is van eerlijke concurrentie tussen de partijen die intellectuele producten leveren.

    Als ik een CD koop en de auteursrecht voorkomt dat ik deze naar mp3 of ogg converteer om op een ander apparaat af te spelen, dan is het auteursrecht naar mijn mening verouderd. Als iemand het auteursrecht schendt door de muziek van een ander te gaan verkopen, dan heeft het auteursrecht wel een rol. In dit geval verspreidde die blogger de content van een ander zonder dat dat mocht, dit lijkt me geen dwaling van het recht.

    Overigens is er ook citatierecht.

  15. 1 Mijn mening « CiNNeR:

    […] daar gaan de vele discussies op het net gelukkig ook […]

  16. RSS RSS feed voor reakties op dit bericht.

Plaats een reaktie

Reaktie

Jij

 


Lees meer:

«
»


© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)