Wilco
Vanmiddag belde Richard, een ex-huisgenoot en lieve vriend: ” Hoi, zit jij? Ik: “Nee, ik sta net op”. “Nou, ga dan maar weer even zitten”. Ik: “grapje zeker?”.. “Nee, echt.. ga nu maar ff zitten”.
Ok dan, ik zit..
“’t is die jongen.. Wilco; “hij is dood, hij heeft zich opgehangen”.
“Nee, nee.. niet waar.. dat is toch niet zo..” ” Ja ja , zondag al; ze hebben hem gisteren gevonden.”
Wat moet ik zeggen.. wat kan ik zeggen.. Ik wou alleen dat het niet zo was..
reaktie | 9 december 2009 om 19:56 | rechtstreekse reaktie-link
Gecondoleerd, er is niet veel wat je kan zeggen. Hoop dat het beetje goed zal gaan, succes met deze tijd. Het is nu waarschijnlijk niet zo makkelijk.
Groetjes, Jan.
reaktie | 9 december 2009 om 22:40 | rechtstreekse reaktie-link
Ik hoorde vanavond het trieste nieuws van Wilco.
Ik kan het nog niet bevatten. Leven was voor hem toch een opgave, die hij uiteindelijk helaas heeft opgegeven.
Met Wilco heeft Arnhem een mooi en integer persoon verloren.
Ik wens iedereen die dicht bij hem stond heel veel sterkte toe.
Groet,
Eric
reaktie | 9 december 2009 om 22:45 | rechtstreekse reaktie-link
gecondoleerd en heel veel sterkte
groetjes van reekje
reaktie | 10 december 2009 om 16:09 | rechtstreekse reaktie-link
Gecondoleerd.
reaktie | 10 december 2009 om 20:57 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco was mijn neef, een fijne integere vent. Wilco, waarom?
Een vraag blijft open………….. Heeft niemand iets gemerkt????
Hij had zoveel vrienden en vriendinnen en was altijd heel bewust bezig.
Het was zijn eigen wens……………..
Wij gaan hem morgen middag 11 december op Moscowa begraven.
This is the end my friend (Jimmy Morrison) WHY????
reaktie | 11 december 2009 om 03:07 | rechtstreekse reaktie-link
rust zacht lieve wilco,
ik zal je blijven missen…
toch zijn we samen, jij en ik.
ach, jongen toch
liefs richard
reaktie | 11 december 2009 om 11:00 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco ik vind je een mooi mens.
Jammer dat ik je moet missen.
reaktie | 11 december 2009 om 22:03 | rechtstreekse reaktie-link
Lieve Wilco
Vandaag hebben wij jou helaas moeten begraven.
Rust zacht, Lieve neef.
Maar de vraag blijft toch……waarom…..
Liefs Je nichtje Annette
reaktie | 12 december 2009 om 17:47 | rechtstreekse reaktie-link
Ik was in het verleden vaker op begrafenissen en crematies, maar zoveel mensen hier aanwezig waren.. Geweldig. Maar geweldig is niet geweldig; hadden we de klok maar stil kunnen zetten zondag;5 minuten was genoeg geweest. Wilco, je was een kanjer, maar je weet niet wat je je vader en moeder hebt aangedaan. DAN HAD JE HET MISSCHIEN NIET GEDAAN. Nu ben je herinnering, WAS DAT JE BEDOELING? Waar was jouw beschermengel? Ik hoop dat de hemel er mooi uitziet en je je rust vindt. Meer dan 170 mensen aanwezig bij jouw laatste tocht, een echte optocht en allemaal achter JOU aan, geweldig (maar van ons had het niet waar hoeven zijn!!)
WILCO, R.I.P.
reaktie | 13 december 2009 om 04:28 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco,
Ik heb respect voor je keuze,
al ben ik het er niet mee eens.
Maar dat is vers 2.
Dat wij het er moeilijk mee hebben is logisch.
Maar hoe moeilijk jij het had is onvoorstelbaar.
Rust zacht, mijn lieve dierbare vriend.
“we’re together, together as one”
liefs,
richard,
ik zal je nooit vergeten
reaktie | 13 december 2009 om 20:37 | rechtstreekse reaktie-link
Het was heel bijzonder om zoveel lieve mensen terug te zien uit Arnhem, maar wie had kunnen denken dat het op de begrafenis van Wilco zou zijn. Arnhem zonder Bosch en nu ook nog zonder Wilco zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.
Bedankt allemaal en iedereen die van hem hield, wens ik heel veel sterkte en Wilco, het was goed om je te kennen en je buurvrouw te zijn.
reaktie | 14 december 2009 om 02:14 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco, ik hou van jou.
Ooit, nu en in de toekomst…
Tsjoch, Ries
reaktie | 14 december 2009 om 11:51 | rechtstreekse reaktie-link
heej lieve wilco fijn dat ik toch nog iets kan schrijven…
heb veel aan je gedacht de afgelopen week. ik heb thuis veel muziek gedraaid die ik dankzij jou heb leren kennen.
ik wil iedereen heel veel strekte toe wensen.
ben blij dat ik heb leren kennen en dat we samen laatst nog gelachen hebben in de wacht
liefs xxx kris
reaktie | 14 december 2009 om 12:19 | rechtstreekse reaktie-link
Phoe, Wilco toch……, woorden schieten me (nog steeds) te kort.
Eerst kon ik mijn oren niet geloven wat je had gedaan en nu kan ik het niet bevatten dat we je hebben begraven.
Jeetje….., mijn gedachten gaan uit naar zijn ouders. Ik hoor je moeder nog roepen bij je graf: Wilco, Wilco…., nooit meer scrabbelen….. Het ging me echt door merg en been. En ook gaan mijn gedachten uit naar zijn vrienden die dicht bij hem stonden. Ik hoop dat jullie met elkaar en met andere mensen in jullie omgeving de steun kunnen krijgen die jullie nodig zullen hebben. Ik wens jullie onwijs veel sterkte toe en dat jullie de kracht kunnen vinden om met dit zware verlies/verdriet verder te gaan.
Ik ken Wilco niet intens, maar herinner hem als een zachtaardige, lieve, rustige jongen. Je vriendelijkheid, je filmavonden, inzet voor Bosch…., zal ik nooit vergeten.
Zoals iemand anders al zei: “Arnhem zonder Bosch en nu ook nog zonder Wilco zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.
Dag lieve, lieve Wilco……, rust zacht…….
Marjolein
reaktie | 14 december 2009 om 13:11 | rechtstreekse reaktie-link
dag beste Wilco. dank je wel voor je activisme en kijk op de dingen. ik wens veel sterkte aan alle vrienden van Wilco . Pieter (Vereniging Milieudefensie, ASEED, Nijmegen).
reaktie | 14 december 2009 om 23:48 | rechtstreekse reaktie-link
als de angst voor het leven groter is dan voor de dood dan komt men tot deze daden.
Paul
reaktie | 16 december 2009 om 00:55 | rechtstreekse reaktie-link
I just heard the news today from old friends of Wilco who had known him in the SAP. He and I worked together in planning our international youth camps in the early 1990s. I’ll always remember his humour, and his endless patience with squabbling comrades. I give a warm embrace to his memory, and all those who loved him.
reaktie | 17 december 2009 om 10:14 | rechtstreekse reaktie-link
Wij hebben geen woorden… Maandag werd de grond onder mijn voeten weg getrapt. Why does the world won’t stop spinning, when your not around? We moeten verder, maar hoe? Natuurlijk weet ik hoe. Ik heb een prachtdochter, familie, vrienden, collega’s. Maar het is nu zo verdomde warrig in mijn hoofd… Ik weet ook wel dat het binnenkort weer beter zal gaan. Maar kon iemand me maar zeggen wanneer… Ik vind het heel erg dat jullie vrienden niet de tijd hebben gehad om Vrijdag goed afscheid te nemen van Wilco. Ik weet helaas hoe belangrijk dit is. We stonden helaas met de rouwstoet in de file naar Arnhem. Er was een ongeval gebeurd. Helaas heeft dit zo moeten zijn en hebben we het niet kunnen veranderen, omdat de “volgende” er ook weer aankwam. Wel een fijne gedachte, dat jullie zoveel samen zijn/ organizeren. Maar ik had liever ook zijn kist vol geschreven zien staan met teksten van jullie…. Het is niet anders.
Did it all seem so hopeless, could i have try to make it easier, but i did’nt do a thing, or say a word, one word….
Nu maar weer een douche nemen, chaos in huis opruimen, kijken hoe de dag verloopt… We gaan het redden allemaal, om weer verder te gaan!
Martine (je zusje)
reaktie | 17 december 2009 om 11:31 | rechtstreekse reaktie-link
Aan iedereen die hier reageerde, in navolging van mijn dochter Martine, voor het gebeuren zijn geen woorden te vinden, voor alle warmte etc. ondervonden van vrienden, bekenden etc., daarvoor heb ik wel woorden: veel dank, het geeft veel sterkte.
Maar evengoed begrijp ik ook van jullie: onbegrijpbaar / ongrijpbaar.
reaktie | 17 december 2009 om 20:21 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco, lieve huisvriend, mijn snoeimaatje, Wat zal ik je ontzettend missen. We stonden te dichtbij om te zien hoe moeilijk je het had met leven. Je was altijd vrolijk en zei dat het steeds beter met je ging. Ik kan het niet geloven, ik zie j eoveral, fietsen, roken, de krant lezen en vooral sjouwen met de takken die ik her en der heb rondgeslingerd. Heel erg bedankt voor de fijne tijd samen met jou. Ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden, maar voor mij had het echt niet gehoeven.
reaktie | 22 december 2009 om 21:40 | rechtstreekse reaktie-link
lieve wilco,ik mis je zo verschrikkelijk,jij hebt gelukkig rust,maar hoe wij verder moeten ik weet het niet.ik probeer het echt ,en joop ook, maar het lijkt of de wereld niet meer leeft . Vandaag foto’s uitgezocht van je hele leven.En dan besef je zo goed dit zijn de laatste.Was maar naar Afrika gegaan voor ontwikkelings hulp,wij hadden je vliegreis betaald , daar was je wél gelukkig geweest.wilco hoe moeten ik en joop het leven weer oppakken,help ons
pingback | 24 december 2009 om 17:57 | rechtstreekse pingback-link
[…] mijn laatste bericht, had ik het over het overlijden van Wilco en nog steeds komen daar reacties binnen, ook van […]
reaktie | 3 januari 2010 om 10:05 | rechtstreekse reaktie-link
Het is moeilijk en niet te begrijpen, dat Wilco eind van het jaar een deur sloot in mijn leven. Wel te begrijpen, niet moeilijk maar toch ook wel, is dat er nog een deur sluit. Nu in het begin van dit jaar. Niet moeilijk, omdat hij jaren terug al niet meer geopend had moeten worden. Wel moeilijk, omdat het niet mij, maar anderen in mijn leven pijn doet!
reaktie | 3 januari 2010 om 10:12 | rechtstreekse reaktie-link
En gelukkig openen zich ook altijd weer nieuwe deuren. Dus 2010, kom maar op! Ik laat me niet gek maken!
reaktie | 22 januari 2010 om 20:03 | rechtstreekse reaktie-link
lieve Wilco, ik heb zelden iemand meegemaakt met zo’n eigen karakter, eigen visie en eigen smaak. Toen ik je voor het eerst ontmoette had je een T-shirt aan van een band die bijna niemand kent: The Residents. Dat vond ik geweldig! Hoe je ons ontbijt verzorgde op Oerol was bijzonder, met biologische kazen en stoeltjes in de tent. Jammer dat we de laatste jaren contact verloren. Het ga je goed, waar je nu ook bent. Veel sterkte ook aan je familie om verder te gaan. liefs Jeroen
reaktie | 22 januari 2010 om 20:07 | rechtstreekse reaktie-link
ik draai nog maar eens ‘Bella ciao’
reaktie | 23 januari 2010 om 10:53 | rechtstreekse reaktie-link
Jreoen,
Dank! Juist ook hetgeen je schrijft, het blijft onbegrijpelijk.
Het blijft ongrijpbaar.
reaktie | 23 januari 2010 om 10:54 | rechtstreekse reaktie-link
Uiteraard: Jeroen.
reaktie | 24 januari 2010 om 18:47 | rechtstreekse reaktie-link
wilco ik mis je zo,maar ben ook wel kwaad,was gekomen toen de rottigheid begon,nu missen we je en hebben ook nog veel ellende daarbij,wat eerst opgelost moet worden.dan kunnen we pas echt gaan rouwen.want ik weet niet wat ik zonder je moet.al heb ik nog zoveel om voor te leven,je lieve nichtje je zus ,en de rest van de feytertjes,wilco ik mis je
reaktie | 10 februari 2010 om 16:54 | rechtstreekse reaktie-link
steen
stap
stap naar vrede
wilco,bedankt dat ik jouw moeder ben
ik laat je los in alle liefde.
reaktie | 14 februari 2010 om 10:33 | rechtstreekse reaktie-link
Praten over iemand
die is heengegaan.
Vragen:
Hoe was hij? ‘of:
wie was deze man voor jou?’
Raakt diepe lagen aan in hen,
die na een afscheid
zonder hun geliefde
moeten verder gaan.
Tastend in de herinnering
groeit het wonder.
Van verwarring
om wat hij was,
om wat hij deed.
Wat zo gewoon was
krijgt een nieuwe klank
En terwijl wij zoeken naar de woorden
klinken zachtjes
de akkoorden van een leven met elkaar.
Dat nu voorbij is, maar
dat in het licht van de herinnering
ook stil smaakt
van verwondering en dank…
reaktie | 27 februari 2010 om 17:23 | rechtstreekse reaktie-link
ik mis je
reaktie | 28 februari 2010 om 01:59 | rechtstreekse reaktie-link
*zucht* ik ook..
reaktie | 28 februari 2010 om 02:58 | rechtstreekse reaktie-link
Laatst bij vrienden op een feestje (ja, sorry) heel erg gehuild en dat deed wel goed, maar ’t blijft onomkeerbaar. Mooie herinneringen aan vergeten groenten, Kaspertje, de Weduwe, samen naar het ziekenhuis en gewoon lekker buurten. Voor mij was het maar vrij kort en ik weet niet wat ik moet zeggen tegen zijn familie en vrienden die hem al veel langer kennen. Ik weet het echt niet.. maar jullie reacties hier zeggen zoveel meer.
reaktie | 28 februari 2010 om 15:15 | rechtstreekse reaktie-link
Catharina,
Hetgeen je nu schrijft is al meer dan voldoende.
reaktie | 9 maart 2010 om 08:00 | rechtstreekse reaktie-link
Vandaag zou Wilco 40 jaar zijn geworden, ik heb nog altijd geen woorden.
reaktie | 9 maart 2010 om 15:24 | rechtstreekse reaktie-link
Tja…., en vandaag zou Wilco 40 jaar zijn geworden ! Ouders, zus(je), vrienden en bekende. Onwijs veel sterkte toegewenst met deze bijzondere dag.
reaktie | 9 maart 2010 om 20:33 | rechtstreekse reaktie-link
Sorrie, de 10de zou Wilco dus 40 jaar geworden zijn. Zal voor hem een kaarsje opsteken. Sterkte allemaal !
reaktie | 9 maart 2010 om 21:07 | rechtstreekse reaktie-link
Het is de 9e hoor Marjolein. Ik denk dat je mijn www-tje niet goed hebt gelezen. Vandaag mag dus het kaarsje aan! En ik drink er zo 1 op Wilco.
Miss you brother! R.I.P
Sterkte iedereen vandaag, op deze speciale dag.
reaktie | 9 maart 2010 om 21:53 | rechtstreekse reaktie-link
Dan ga ik nu een kaarsje opsteken en samen met Ewout een pilsje drinken op Wilco !
reaktie | 9 maart 2010 om 22:55 | rechtstreekse reaktie-link
Hier een kaarsje en een wijntje. Proost Martine, Marjolein en Ewout en sterkte voor iedereen die hem mist en voor iedereen die Wilco (nog) een keer wil zien zingen, kijk dan hier:
http://www.youtube.com/watch?v=KTE1Yl2-l-o
(Opgenomen op 27 mei 2003 in Musis)
reaktie | 9 maart 2010 om 23:00 | rechtstreekse reaktie-link
Bedankt.
reaktie | 10 maart 2010 om 00:48 | rechtstreekse reaktie-link
40 jaar geleden zag ik je voor het eerst. Wat was ik trots, dat ik tante was geworden. Zo trots, dat ik beschuit met muisjes op school trakteerde! Wilco, ik zal altijd je tante Wil blijven en van je houden!
reaktie | 10 maart 2010 om 12:07 | rechtstreekse reaktie-link
gisteren een moeilijke dag gehad,40 jaar geleden zo blij. Nu een steen op zijn graf gelegd.Ik heb erg veel steun aan jullie reacties,het verzacht alles een beetje,te weten dat er zoveel zijn die om hem treuren.
reaktie | 10 maart 2010 om 15:19 | rechtstreekse reaktie-link
ik denk aan jullie, tot zondag . X Mo
reaktie | 24 maart 2010 om 19:08 | rechtstreekse reaktie-link
wilco,ik ben aan de tuin begonnen,maar het gaat niet zonder jou,ik ben bezig,maar kan dan alleen maar huilen.Maar ik zal het redden alleen maar omdat ik dat voor jou wil.Al ons lachen als we met het zevenblad bezig waren,ik zal het nooit vergeten.Maar het zal me lukken.
reaktie | 22 mei 2010 om 20:37 | rechtstreekse reaktie-link
op wilco graf steentjes gelegd,die ik gevonden heb in de verdon,waar hij vroeger zo fijn dammetjes ging leggen.daarop geschreven ik heb een steen gelegd,in een rivier op aarde.dat vond ik erg fijn om te doen.
reaktie | 8 oktober 2010 om 13:08 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco was niet op Oerol, voor het podium op het Groenestrand.
Ik wist het wel maar dat had ik nodig om te beseffen dat hij weg is.
Ik heb weinig fantasie nodig om hem daar te zien dansen.
Nu maken Bernadet ik Aardpeerwijn en denken aan DJ Aardpeer. Hopen dat die lekker wordt. Het is een premiere.
reaktie | 9 oktober 2010 om 09:44 | rechtstreekse reaktie-link
Tja, dat besef blijft moeilijk. dank.
reaktie | 9 oktober 2010 om 13:43 | rechtstreekse reaktie-link
ik hoop dat julie aardpeerwijn erg lekker is,wilco zou graag een glaasje mee drinken.Ik heb de laatste dagen veel verdriet,het gemis wordt groter.ben blij met jullie reactie
reaktie | 9 oktober 2010 om 15:46 | rechtstreekse reaktie-link
Bijzonder, dat mensen hier af en toe nog eens terug komen en die aardperen van Wilco waren wereldberoemd – berucht in Arnhem e.o. Als hij in Bosch aardperen kookte, liep iedereen minstens 2 dagen te ruften 🙂 Proost @Nonja – op DJ Aardpeer.
reaktie | 9 oktober 2010 om 17:41 | rechtstreekse reaktie-link
En toch doen de reacties ook goed! Maar maakt ook dat het onbegrijpelijk blijft.
reaktie | 15 oktober 2010 om 17:53 | rechtstreekse reaktie-link
deze tekst vandaag op de kalender,ik vind hij slaat helemaal op wilco,liefde overwint alles behalve armoede en kiespijn.
reaktie | 15 oktober 2010 om 18:00 | rechtstreekse reaktie-link
Phoe idd Anneke. Sterkte ! Liefs, Marjolein
reaktie | 19 november 2010 om 23:02 | rechtstreekse reaktie-link
De tijd gaat zo snel…
Bijna al weer een jaar verder, zonder Wilco.
Ik mis hem nog steeds.
reaktie | 21 november 2010 om 03:11 | rechtstreekse reaktie-link
Hoi Sarah, ik droom soms nog van hem en elke keer als ik ergens vergeten groente zie, denk ik aan hem. Had ook graag nog eens met hem willen praten..
reaktie | 21 november 2010 om 09:59 | rechtstreekse reaktie-link
Ik heb je niet verloren,
daarvoor gaf je mij teveel.
Wat jij mij zei, dat blijf ik horen.
Van wat ik ben, ben jij een deel.
Ik kan je overal nog horen.
In wat ik doe, in wat ik laat.
Jij was voor mij een zegen,
waarvan het spoor steeds verder gaat.
Zag jij jezelf maar, hoe wij jou zagen!
Want je word door zovelen, zo erg gemist.
reaktie | 22 november 2010 om 10:36 | rechtstreekse reaktie-link
Vandaag kan ik pas voor het eerst iets kwijt op “Kletskous”. Naar aanleiding van dit prachtige gedicht. Krijg het zowaar toch weer te kwaad. Ik mis Wilco iedere dag, denk nog steeds veel aan hem. Snap hem wel steeds beter, maar volgens mij had het toch ook anders gekund, Maar goed, gedane zaken…. We moeten toch verder, ook zonder Wilco. Een jaar geleden liep ik hem steeds te zoeken. Ik kon geen contact met hem krijgen, omdat hij zijn mobieltje kwijt was(!?) Had ik maar, had ik maar….heeft geen zin. Nog steeds vraag ik me af, waarom het zo moest. Ik vraag me ook af wanneer de pijn over gaat en het gemis. Anneke, Joop, Martine en verdere familie: jullie moeten het nog erger te kwaad hebben dan ik. Ik leef nog steeds met jullie mee en hoop jullie snel weer te zien.
reaktie | 26 november 2010 om 01:43 | rechtstreekse reaktie-link
Tja, Tinka,
de pijn gaat nooit over, het gemis ook niet. Hoe meer je van iemand hield of om iemand gaf. En hoe dichter je bij iemand leefde en meeleefde. Wij als familie waren perplex (en nog steeds). Het is zo weer 11 december en dan is er al weer een jaar voorbij dat wij hem met zijn allen weggebracht hebben. Als je kunt, ga naar Moscowa, dat lucht op en kun je je bezinnen. De inpact was voor jou zo groot dat je het nooit vergeet of kunt vergeten. Herinneringen vergeet je niet en blijven voor de rest van je leven bij je. Wij waren ook geschokt. Ik heb zijn laatste brief (nog) niet gelezen, dat komt denk ik nog wel eens.
Het gedicht van Martine is een heel moedig gedicht, in de klap voor haar afgelopen jaar, lees je toch veel optimisme. Het leven gaat door, maak er wat van…………….
Mooie herinneringen kunnen toch heel wreed zijn.
Hij rust in vrede.
reaktie | 5 december 2010 om 10:32 | rechtstreekse reaktie-link
lieve wilco,ik heb een nare week achter de rug,veel om je gehuild ,nu ben ik wat rustiger aan het worden,het lijkt oof ik de moeilijke tijd van jou beleefd heb,en nu de rust vind die jij de laatste dagen hebt gehad,toen je het besluit had genomen.maar ik mis je ieder moment,heb je het fijn met tuf,liefs mama
reaktie | 5 december 2010 om 22:59 | rechtstreekse reaktie-link
Vanmorgen huilend wakker geworden, nog steeds dat verdriet en nog steeds mis ik Wilco. Lieve, lieve Wilco…
Vanavond ook weer met tranen naar bed. Er is zo veel wat ik hem wil vertellen, zo veel wat ik hem wil vragen, waar ik zijn mening over wil horen…
Maar ik mis hem liever elke dag dan dat ik hem ooit zal vergeten, dat zal niet gebeuren!
reaktie | 6 december 2010 om 19:58 | rechtstreekse reaktie-link
Waar de zon de hemel raakt,
en een lijn getrokken word
Tussen blauw van zee en lucht
daar ben je gebleven
En nooit hebben we mogen kiezen,
om jou bij ons te mogen houden.
Je verliet ons met een reden.
Nu weten we waarom.
Je was zo leuk, zo lief en zo zedig,
nooit deed je iemand kwaad.
Maar toch al veel te vroeg gekomen,
daar waar de zon de hemel raakt.
Nu een jaar later valt het zwaarder dan ik dacht. Deze speciale week voor mij. De kerstetalages gaan er achter elkaar in. Net als vorig jaar, toen ik plotsklaps uit de etalage werd weg gerukt.
Bij ieder doosje, bij iedere krans of kerstboom moet ik aan je denken. Zelfs collega’s uit de winkels staan er weer bij stil. Het is moeilijk! Zeker omdat ik deze week vol goede moed en toch erg veel zin, begon aan de etalages. En alles wat kan tegen zitten, zit deze keer ook echt tegen. Kortom werken in een rap tempo met zeer veel moeite. Maar je mag trots op je zusje zijn, want mijn etalages zijn nog mooier dan altijd. En anders ben ik wel trots op mezelf. Ha ha. Nog 3 dagen en 2 avonden de kracht vinden om door te gaan! En dit doorzettertje gaat het lukken hoor!
Ik hoop dat je maatje de weg daarboven naar je kan vinden. Dan kunnen jullie samen zijn.
Maar ohw wat KUT voor je vrienden, die in deze tijd weer iemand moeten missen. Ik wens ze dus ook via deze weg veel kracht en sterkte toe.
En alle anderen natuurlijk ook op deze speciale (zwarte) dag.
In loving memory; Wilco 9 Maart 1970- 7 December 2009
reaktie | 7 december 2010 om 01:39 | rechtstreekse reaktie-link
Sterkte allemaal lieve mensen; we vergeten ze niet.
reaktie | 7 december 2010 om 07:35 | rechtstreekse reaktie-link
Voor altijd ben je weg,
heel ver maar toch dichtbij als een ster.
Ouders, Martine, vrienden en bekenden van Wilco…..
Alweer een jaar geleden…..
Sterkte !
reaktie | 7 december 2010 om 16:37 | rechtstreekse reaktie-link
Vandaag ben ik, samen met Anneke, Joop en een goede vriendin van Anneke (sorry, naam vergeten) bij het graf van Wilco geweest. Lekker door de sneeuw naar het graf gefietst. Lekker afzien. Wilco vond dat ook altijd heerlijk, maar hij had een racefiets!. Mooi was het, zo met die sneeuw. Het flesje drank van Ries stond er nog. Op een gegeven moment had Dubbie, onze nieuwe hond van 3 maanden, het flesje uitgegraven. Anneke heeft een mooie krans van groenten, fruit en bloemen neergezet. Daar heb ik foto’s van gemaakt. Ook heb ik een reuzevetbol voor de vogeltjes opgehangen. De beesten kunnen er weer even tegen. Toch vreemd om dit daar te doen, zo dicht bij Wilco en ook zo abstract. Ik mis hem, maar toch gaat alles gewoon zijn gangetje. Niemand die aan me ziet dat ik daar ben geweest en wat voor indruk het weer heeft gemaakt. Thuis gaat het leven met kinderen en visite gewoon weer door. Ik wil even niks, alleen maar zijn, alleen maar stilstaan bij het moment van een jaar geleden, maar ik word opgeslokt door van alles en nogwat.
Het was goed om daar te zijn en even te ervaren wat het is zo zonder Wilco. Anneke, ik mail de foto’s z.s.m.
Tot gauw, weer.
reaktie | 8 december 2010 om 13:53 | rechtstreekse reaktie-link
elke dag beleef ik zoals vorig jaar,er ligt een steen op mijn hart.Maar ik kom erdoor,het zal me lukken.Voor wilco moet ik verder met mijn leven met zoveel lieve mensen om me heen,wilco ik hou van je
reaktie | 9 maart 2011 om 16:26 | rechtstreekse reaktie-link
41 jaar geleden zo blij,nu zo verdrietig,wilco we houden van je
reaktie | 4 december 2011 om 20:36 | rechtstreekse reaktie-link
het is nu bijna 2 jaar geleden,en ik heb zoveel pijn aan de laatste dagen van wilco
reaktie | 5 december 2011 om 12:29 | rechtstreekse reaktie-link
6 december,
Anneke,
sterkte, het doet ons ook nog steeds wat.
Iets wat je voor onmogelijk achtte raak je nooit meer kwijt.
Daar is geen troost voor.
Blijf niet met schuldgevoelens, je kon het niet voorkomen.
Er zijn dingen die niet te beredeneren zijn maar toch gebeuren.
Ook sterkte gewenst aan Gerrit, Martine en hun familie.
Johan en Annie.
reaktie | 5 december 2011 om 18:37 | rechtstreekse reaktie-link
bah wat een donkere dagen, wilco ik mis je nog heel erg
reaktie | 7 december 2011 om 19:40 | rechtstreekse reaktie-link
Het is niet dat ik Wilco op andere dagen minder mis, het is juist dat ik hem op dagen zoals vandaag extra mis..
reaktie | 7 maart 2012 om 08:41 | rechtstreekse reaktie-link
nog twee dagen dan zou je 42 zijn.dit gedichtje vond joop
jou missend
gedenk ik jou
jou missend
vier ik je naam
op deze gedenkdag
jou missend
noem ik naam,
jou noemen
geeft mij lucht
jou gedenkend
dank ik je
om wie je was
om wie je nog bent
jou dankend
jou gedenkend
jou vierend
jou missend
zoek ik mijn weg verder.
Wilco we houden van je
reaktie | 7 december 2012 om 09:34 | rechtstreekse reaktie-link
ik zie je nog steeds lopen,tuindoen scrable,toch is het alweer 3 jaar,gisteren met tinka ,aart,mo en joop.naar het graf geweest .veel eten voor de vogels en konijnen neer gezet,wilco ik mis je
reaktie | 6 december 2013 om 17:59 | rechtstreekse reaktie-link
wilco , jongen , je blijft altijd in onze gedachten LEVEN !
j o o p
reaktie | 6 december 2013 om 18:06 | rechtstreekse reaktie-link
wilco ik draag je altijd bij me,mo heeft je op mijn arm gezet,
reaktie | 6 december 2013 om 19:08 | rechtstreekse reaktie-link
Deze week belde Richard nog en hebben we het ook weer over Wilco gehad. @Anneke, wat mooi dat Mo Wilco op je arm heeft gezet. Liefs en sterkte allemaal van Cath
reaktie | 9 maart 2014 om 11:48 | rechtstreekse reaktie-link
wilco 44
reaktie | 9 maart 2014 om 11:50 | rechtstreekse reaktie-link
lieve wilco zou 44 zijn
reaktie | 10 maart 2014 om 07:56 | rechtstreekse reaktie-link
Alles goed gegaan gisteren Anneke, Jammer dat ik er niet bij kon zijn. Gauw weer iets afspreken?
reaktie | 6 december 2014 om 20:39 | rechtstreekse reaktie-link
Verdomme…
Het is nu al weer 5 jaar geleden.
Ik kom morgen ff een borreltje met je drinken.
reaktie | 7 december 2014 om 07:46 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco,5 jaar help
reaktie | 10 april 2015 om 15:51 | rechtstreekse reaktie-link
Ik mis je bij king shiloh, een heel vet reggae dub concert, in mijn gedachten sta je te dansen
reaktie | 10 april 2015 om 16:42 | rechtstreekse reaktie-link
9 maart 2015 had Wilco inmiddels 45 jaar geworden, maar nog steeds de vraag: waarom? Herinneringen zijn de dingen die je altijd bijblijven.
Het was een fijne lieve jongen.
Johan, Annie, Bert, Annette.
On the side of Angels (LeANN Rimes, Gary Burr)
reaktie | 22 juni 2015 om 18:24 | rechtstreekse reaktie-link
Vandaag waren Wilco’s moeder en stiefvader hier. Gezellig en goed om ze eens te ontmoeten. Ook mooie foto van Wilco van ze gekregen.
reaktie | 22 juni 2015 om 20:56 | rechtstreekse reaktie-link
En Steen https://www.youtube.com/watch?v=z0RxzT5oOo0
reaktie | 7 december 2015 om 16:40 | rechtstreekse reaktie-link
Komende vrijdag naar de lichtjesavond op Moscowa, om Wilco te gedenken. Alweer 6 jaar geleden vandaag, maar het lijkt nog maar zo kort geleden. Het doet nog zoveel pijn. Iedere avond zie ik jouw lachende gezicht op de tekening die Martine van je gemaakt heeft. Ik vraag me af of ik ooit wat minder verdrietig word als ik aan je denk.
reaktie | 7 december 2015 om 18:09 | rechtstreekse reaktie-link
Jeetje… zes jaar al weer…
Het lijkt nog steeds als de dag van gister dat ik je hoorde lachen..!
De afgelopen dagen denk ik veel aan je Wilco.
Van het weekend neem ik een whiskey in jou eer!
reaktie | 7 december 2015 om 20:50 | rechtstreekse reaktie-link
Wilco het is nog steeds moeilijk,zie je in gedachten,lopen,in de tuin helpen,,ik mis je
reaktie | 11 december 2018 om 02:48 | rechtstreekse reaktie-link
Dit jaar was ik op de begraafplaats om een vriend te bezoeken en vond ook jou. Ik was op je afscheid. Rust zacht Wilco
reaktie | 22 november 2019 om 18:50 | rechtstreekse reaktie-link
lieve wilco,alweer 10 jaar binnenkort ik mis je nog steeds.
maar heb erg veel respect voor je daad.mama
reaktie | 28 november 2019 om 00:38 | rechtstreekse reaktie-link
Knap dat je dat als moeder kunt zeggen. Respect ook voor jou, Anneke.
reaktie | 6 december 2020 om 21:32 | rechtstreekse reaktie-link
11 jaar geleden alweer; niet te bevatten en ik zie hem nog zo voor me. Richard en ik herdenken Wilco vandaag weer. Kaarsjes aan.
reaktie | 7 december 2020 om 09:44 | rechtstreekse reaktie-link
Sterkte.
reaktie | 7 december 2020 om 16:39 | rechtstreekse reaktie-link
Catharina, dank je.