Wat er mis is met de copyright wetgeving in onze digitale tijd

Gisteren had ik een korte discussie met Maria Genova (Genova2) op Twitter naar aanleiding van haar ontsteltenis over het voornemen van Groen Links in het nieuwe concept- verkiezingsprogramma om het copyright te beperken tot 10 jaar. Maria Genova is schrijfster van boeken met de tot de verbeelding sprekende titels: “Man is stoer, vrouw is hoer” en “Communisme, sex en leugens“.  Ook is ze bestuurslid van enkele auteursrechtenorganisatie. Ons gesprek eindigde met haar opmerking dat ze nooit echt star is en bij goede argumenten bereid is van mening te veranderen.

Nou, maar eens proberen dan..

Geschiedenis en aanleiding van onze copyrightwetgeving:

Onze huidige copyrightwetgeving dateert uit een tijd van ver voor de digitale wereld waar we nu in leven, namelijk uit 1912.  Vanaf die tijd is het copyright eigenlijk voortdurend verlengd tot naar op dit moment maar liefst  70 jaar na de dood van de maker..

De reden voor het invoeren van copyright was om makers van werken de gelegenheid te geven te bepalen hoe en tegen welke prijs hun werk gebruikt, openbaargemaakt en verspreid mag worden.

De technische ontwikkelingen en de gegroeide praktijk:

De technische mogelijkheden om werken van anderen te verspreiden of openbaar te maken waren lange tijd beperkt en de kosten waren vaak hoog, waardoor de copyright regeling in de praktijk  tot weinig problemen leidde. Dat veranderde al met de komst van het kopieerapparaat en later het cassettebandje en daarna de cd. Hier kwam veel verzet tegen en uiteindelijk zijn er heffingen ingevoerd op dit soort van “gegevensdragers” waarvan een deel naar de makers ging.

In de commerciële muziekwereld is het ondertussen normaal geworden dat artiesten hun copyright afstaan aan platenmaatschappijen. Een schijntje van de opbrengsten komt nog maar bij de makers zelf terecht.  De platenmaatschappijen fungeren eigenlijk als een soort bank voor de artiest; ze stellen geld beschikbaar voor de opnames van cd’s, videoclips e.d. en de artiest betaald die lening af door middel van het inleveren van zijn rechten.  Bij succesvolle artiesten worden deze leningen dan ook met enorme “woekerrentes” terugbetaald.

De komst van het Internet:

Met het Internet zijn we op een punt gekomen waar het huidig copyright niet meer houdbaar is. Ook artiesten zelf lopen nu tegen de beperkingen aan die hun op worden gelegd door hun platenmaatschappijen. Zo mogen ze op hun eigen websites soms niet eens hun eigen muziek of videoclips laten zien of horen. Ook laten platenmaatschappijen geregeld werk van YouTube weghalen vanwege schending van het copyright.

Maar veel nieuwe artiesten breken door, niet dankzij platenmaatschappijen, maar juist doordat hun filmpjes op YouTube, die via sociale netwerken, zoals MySpace, Hyves of Twitter  verspreid worden en waardoor een trouwe schare aan fans ontstaat. Geld verdienen doen ze door middel van optredens, verkoop van merchandising en op allerlei andere creatieve manieren. De muziek is eigenlijk hun promotie-artikel geworden en de kosten van reprodcutie en verspreiding zijn terug gebracht naar praktisch nihil.

De muziek zelf vaart er wel bij; er schijnt nog nooit zoveel muziek gemaakt te zijn als tegenwoordig en ook de totale omzet van de industrie stijgt.

Maar ondertussen voeren de tussenpersonen, zoals  platenmaatschappij en rechtenorganisaties de druk op de politiek op om er voor te zorgen dat deze technologische ontwikkelingen tot stilstand komen, dat downloaden illegaal wordt, mensen van internet worden afgesloten en er hoge boetes of gevangenisstraffen komen voor de mensen die zich hier “schuldig” aan maken. Dit zijn voor een groot deel de fans van de artiesten..

Een probleem daarbij is dat willen we dit allemaal controleren dat tot een enorme bureaucratie zou leiden en schending van de privacy van de Internetters.  Hoe wil men bijvoorbeeld aantonen wie er in een gezin aan het downloaden is geweest en wie niet?  Ook zal blijken dat het in de praktijk onmogelijk is om dit te doen omdat er genoeg manieren zijn om monitoring van internetverkeer tegen te gaan.  Een groot deel van het verkeer zal dan “ondergronds” gaan.

Conclusie:

Mijn stelling is  dat de huidige copyrightwetgeving onhoudbaar is omdat die zowel de makers  als internetters onnodig beperkt, de technologische ontwikkelingen tegenhoudt en een groot deel van de bevolking criminaliseert.  Het Internet biedt genoeg mogelijkheden om andere verdienmodellen te ontwikkelen, waar juist de makers zelf van kunnen profiteren. Er zijn inmiddels al taltijke voorbeelden, één daarvan is dit concept wat door Techdirt is ontwikkeld:  CwF+RtB: Connect with Fans (CwF) and give them a Reason to Buy (RtB). Met dit soort initatieven zal het voor de tussenpersonen en rechtenorganisaties allemaal wat minder worden en sommige zullen misschien zelfs uitsterven, maar is dat erg? Uiteindelijk gaat het toch om de maker en de fans.

Tot slot: Ik heb dit vooral geschreven aan de hand van het voorbeeld van de muziekindustrie omdat ik daar relatief het meeste van weet, maar hetzelfde geldt naar mijn idee ook  in meer of mindere mate voor boeken en films. Zo zijn veel boeken niet meer verkrijgbaar omdat ze niet meer gedrukt worden. De rechtenhouders (uitgevers)  zien geen brood meer in herdruk, maar behouden wel het copyright. De schrijver van het boek mag dan bijvoorbeeld niet zomaar zijn eigen boek bijvoorbeeld via gratis of betaalde e-book uitgave ter beschikking stellen aan de mensen die het nog wel graag zouden willen lezen.

Veel cultuur is hierdoor helemaal niet meer toegankelijk  en dat kan toch nooit de bedoeling zijn geweest ..

19 reakties

  1. 1 Maria:

    Als journalist en schrijver ken ik de wereld van de muziekindustrie niet, maar voor schrijvers van teksten zijn de auteursrechten van wezenlijk belang. Schrijvers krijgen tien procent van de boekprijs en daar kun je meestal niet van leven. Hun inkomens worden aangevuld door een bedrag dat bibliotheken voor uitleningen betalen. Auteursrechtenorganisatie LIRA verdeelt dat geld (jaarlijks zo’n 16 miljoen euro, overigens ook voor kabeldoorgifte, etc.). Op het moment dat LIRA minder geld uitkeert (omdat er minder boeken worden uitgeleend), krijgt het bestuur onmiddellijk klachten van schrijvers die in hun levensonderhoud worden getroffen. Maar daar kan zo’n bestuur uiteraard niets aan doen.
    Freelance journalisten krijgen reprorecht-gelden voor het kopiëren van hun artikelen en dat zijn bedragen die flink kunnen oplopen.
    Uitgevers verdienen het meest aan auteursrecht, maar ja, het is hun product en vanuit hun optiek is het begrijpelijk dat ze niet willen dat hun producten gratis verspreid worden, terwijl ze daar goed aan kunnen verdienen.

    Groet,

    Maria Genova

    PS: Mijn boek ‘Man is stoer, vrouw is hoer’ (over loverboys) verkocht meer dan 5000 exemplaren in slechts 5 weken en als dat zo blijft, kan ik misschien wel alleen van het schrijven van boeken rondkomen, maar dat er zijn momenteel heel weinig schrijvers die dat kunnen.

  2. 1 Arnoud Engelfriet:

    Maria, je zegt dat auteursrecht voor schrijvers van levensbelang is maar ook dat je maar bar weinig verdient aan royalties. Is dat niet tegenstrijdig? Als er maar heel weinig schrijvers kunnen rondkomen van het schrijven van boeken, dan lijkt me er iets wezenlijk mis met het auteursrechtsysteem.

  3. 1 Catharina:

    Hoi Maria,

    Dank voor je reactie. Ik snap dat het geld verdien probleem voor schrijvers anders ligt dan voor muziekmakers. Toch hebben we daar nu een en dezelfde copyright wetgeving voor.

    Wat mij verder opvalt is dat jij als schrijver dit zegt:
    “Uitgevers verdienen het meest aan auteursrecht, maar ja, het is hun product en vanuit hun optiek is het begrijpelijk dat ze niet willen dat hun producten gratis verspreid worden, terwijl ze daar goed aan kunnen verdienen.”

    Ik vind het eigenlijk nogal schokkend dat schrijvers hun eigen geschreven boek zien als het product van hun uitgever. Want eigenlijk verleent die uitgever toch alleen maar een dienst aan de schrijver? Zonder de schrijver was er nooit een product geweest..

    10% is best weinig. Van een boek van € 15,– houd je dus € 1,50 over. Ik vraag me dan af wat er zou gebeuren als je je boek voor bijvoorbeeld € 2,– in e-book formaat laat downloaden of zelfs gratis..

    Daar kun je heel veel gratis publiciteit mee genereren, bijvoorbeeld via webloggers en sociale netwerken, zoals Twitter, Hyves e.d. waardoor weer veel meer mensen jou leren kennen.

    Daarnaast zou je dan eventueel in eigen beheer een mooie gebonden uitgave of zo kunnen aanbieden, bijvoorbeeld via LuLu: http://www.lulu.com/nl/index.php Veel mensen – ik ook – lezen toch nog steeds liever een echt boek dan een e-book.

  4. 1 Maria:

    Reactie op Arnoud: Ik heb nergens gezegd dat je als journalist of schrijver “bar weinig” verdient aan auteursrecht. In tegendeel: auteursrecht is juist een heel belangrijke inkomstenbron voor veel journalisten en schrijvers.
    Reactie op Catharina:
    Mijn reactie dat de uitgevers het meeste aan het auteursrecht verdienen, sloeg op de krantenuitgevers en niet op de uitgevers van boeken. Freelance journalisten worden steeds meer onder druk gezet om wurgcontracten te tekenen, waarbij ze alle rechten aan de uitgevers overdragen. Journalisten in vaste dienst hebben helemaal geen auteursrecht, dus logisch dat de uitgevers het meeste aan het auteursrecht verdienen. Een krant is een product van een uitgever en een uitgever wil niet dat iemand anders aan zijn ‘content’ verdient (en die redenering kan ik wel volgen).
    Wat de boekenuitgevers betreft: je berekening dat ik 1,50 per boek verdien klopt. Geen flauw idee of ik uiteindelijk meer verdien als ik een boek op internet publiceer en twee euro per download vraag. Als je dat wilt testen: ik heb voor je een zeer leuk kinderboek om mee te experimenteren, aangezien het niet bij een uitgever is verschenen. Het boek heet “Spookje Knetterkontje” en het is een komisch en leerzaam boekje over windjes, eten, dieren en goede manieren. Ik heb het als experiment in eigen beheer laten drukken, maar het is niet op internet te downloaden. Zie voor meer info http://www.mariagenova.nl

  5. 1 Tweets that mention Wat er mis is met de copyright wetgeving in onze digitale tijd | Kletskous -- Topsy.com:

    […] This post was mentioned on Twitter by ondernemerslog, Catharina. Catharina said: @genova2 ok Maria, hier dan een poging: https://kletskous.com/2010/03/24/wat-er-mis-is-met-de-copyright-wetgeving-in-onze-digitale-tijd/ […]

  6. 1 Jan Hopmans:

    Dit:
    http://www.techdirt.com/articles/20070503/012939.shtml

  7. 1 Jan Hopmans:

    Overigens is CwF*RtB=$$$ door techdirt ontwikkelt; Hooguit mede ontwikkelt en door hen in woorden gevat.

  8. 1 Catharina:

    Maria, dat “Spookje Knetterkontje” is dat al te bestellen want ik zie die mogelijkheid niet hier op je website: http://www.mariagenova.nl/content.php?id=19

  9. 1 ml2mst:

    Gelukkig zijn er ook nog artiesten die hun muziek onder een Creative Commons licentie distribueren:

    http://www.simuze.nl

    http://creativecommons.nl/

    Uiteraard rept de “belangen organisatie” Stichting Brein hier geen woord over, op hun website. Dit ondanks meerdere schriftelijke verzoeken van diverse organisaties, geleid door de Nederlandse Unix User Group.

    Wiens belangen behartigd Stichting Brein eigenlijk?

  10. 1 Arnoud Engelfriet:

    Maria: excuses, dan heb ik je bericht verkeerd gelezen.

  11. 1 Maria:

    Voor Arnoud: geeft niet, kan gebeuren.
    Voor Catharina: het kinderboekje ‘Spookje Knetterkontje’ is via http://www.mariagenova te bestellen (info staat op Homepage en Contact). Het is alleen als een echt boek (in gedrukte vorm te bestellen), want ik weet niet hoe het met downloads werkt.

    Groetjes,

    Maria

  12. 1 Maria:

    Ik bedoelde http://www.mariagenova.nl (anders kun je de site niet automatisch openen).

  13. 1 Jan Stedehouder:

    Catharina en ik begonnen gisteren al aan onze discussie via Twitter, maar 140 tekens is wat erg weinig ruimte.

    Mijn vraag aan Catharina was hoe je het model voor muzikanten kan vertalen naar boekenschrijvers, want -hoezeer ik ook een voorstander ben van open content- ik zie daar niet direct de parallellen die in het artikel worden verondersteld. Dat heeft ook alles te maken met mijn eigen ervaringen.

    Ik ben al een paar jaar bezig met het schrijven van boeken rond Linux en open source. Voor het overige ben ik niet professioneel werkzaam in dit domein (mijn dagelijks leven speelt zich af in het welzijnswereldje). Ik hoef (gelukkig) niet te leven van de verkoop van mijn boeken, het is al mooi als ik uit de kosten kom. En dat laatste is taai genoeg.

    Kijk, voor een muzikant is optreden ‘core business’. Niemand verwacht van een muzikant na het uitbrengen van een cd (die je als fan natuurlijk hebt gekocht) dat deze vervolgens gratis komt optreden als je daarom vraagt. Vreemd genoeg, en dat is weer mijn ervaring, werkt dit weer niet bij de boekenschrijver. Niet alleen is het verzorgen van presentaties, lezingen en workshops niet direct een ‘core-business’ van mij als schrijver. Dat is een andere activiteit waarvoor afzonderlijke tijdsinvestering nodig is voor ontwikkeling en uitvoering (denk even aan 8 – 20 uur voor een nieuwe lezing). Om nog maar te zwijgen over de reistijden. Het FOSS-wereldje loopt ook niet krom van de sponsorgelden en derhalve wordt van mij – ‘je hebt immers een aantal goede boeken over het onderwerp geschreven’ – verwacht dat ik op eigen kosten naar de locatie afreis. In de afgelopen jaren is het mij 2x overkomen dat ik een vergoeding kreeg (waarvoor zeer zeker dank). Voor het overige kwam het geheel uit eigen zak c.q. de royalties die de boeken hebben opgebracht.

    Nu zou je kunnen denken dat al die presentaties, lezingen en workshops (en niet te vergeten een kleine collectie gratis artikelen en columns in die en gene bladen, ook weer nieuw materiaal) bijdragen aan oplopende verkoopcijfers. Maar helaas, het netto-effect op de boekverkopen is vrijwel nihil. Een simpel rekensommetje: voor elke 10 euro kosten, zouden ongeveer 15 boeken verkocht moeten worden om deze af te dekken. En dat wordt bij lange na nooit gehaald.

    Nu zijn de boeken onder het traditionele auteursrecht via de uitgever in de markt gezet. Nadat het laatste boek is uitgebracht (even pluggen: Open source en open standaarden – Voor niets gaat de zon op?) kwam het signaal dat de uitgever genegen is na te denken over een uitgave onder een Creative Commons-licentie. Er zit beweging in uitgeversland.

    Ik ga even niet in op de discussie of er nog wel ruimte is voor boeken in het open source wereldje. De verkoopcijfers voor de boeken over Ubuntu laten zien dat die ruimte er nog wel is. Naast de boeken moet meer komen. Gratis support krijgen de lezers al (ik beantwoord alle mailtjes die binnen komen en dat zij er nogal wat geweest) en je zou kunnen denken aan een speciale site met extra materialen, instructiefilmpjes, etcetera. Je snapt, dat kost ook allemaal extra tijd. (Even kort door de bocht gaan: de muzikant speelt iedere keer dezelfde muziekstukken en brengt pas om het jaar een nieuwe collectie van 12-15 nieuwe nummers uit).

    De vraag is nu of het gebruiken van een ander distributiemodel, via het internet, direct onder een CC-licentie en downloads, meer inkomsten kan genereren voor mij als schrijver. Voor het Nederlandse taalgebied én voor de onderwerpen waarover ik nu schrijf (Linux, open source en open standaarden) zet ik daar -helaas- vraagtekens bij. Het is een relatief kleine markt, die -mijns inziens- te lijden heeft onder de ‘ziekte van gratis’. De nadruk rond FOSS ligt veel minder bij vrijheid en openheid en veel meer bij gratis.

    Natuurlijk zijn er de succesverhalen van Doctorow en Nine Inch Nails, en ik zal ze iedere keer gebruiken om te laten zien dat CC-content echt kan werken, maar het gaat hier wel om artiesten die al een behoorlijke fanbase hadden voordat ze werk onder CC-licenties gingen uitbrengen. Ik ben wel nieuwsgierig naar de artiesten die ook commercieel succesvol werden vanuit het niets én met alleen werken onder CC-licenties. Het valt vaker tegen, zoals onder ander de financiële problematiek van de muziekdienst Jamendo laat zien. Veel aandacht, veel downloads, maar nihil aan betalende gebruikers.

    Ik klaag niet hoor. Ik denk alleen dat er nog heel wat werk moet worden verricht. Niet om uitgevers en contentproducenten te prikkelen werken onder CC-licenties beschikbaar te stellen, maar om contentconsumenten ervan te doordringen dat alleen de zon voor niks op gaat. Het maken en verspreiden van content is niet kosteloos. Er is geen ‘gratis cultuur’. Ook een vrije cultuur heeft haar ‘mecenassen’ nodig.

    En misschien moeten we hier een onderscheid maken tussen artiesten die creatieve werken weg (kunnen) geven omdat deze aandacht trekken voor hun ‘core business’ waarvoor gewoon betaald moet worden. De muzikanten, de fotografen, de trainers die hun cursussen in lesboeken gieten.

    Maar je hebt ook artiesten waarvoor het creatieve werk de kern van hun creativiteit en de bron van inkomsten moet zijn. Voor een kunstschilder is het schilderij hét creatieve werk. Die gaat/kan dat werk niet weggeven in de hoop dat daarna meer mensen hem/haar gaan inhuren voor het schilderen van de deuren in het tweede huisje in Zuid-Frankrijk. 😉 (al zijn er vast schilders die hun schilderijen weggeven, maar het gaat even om de hoofdlijn).

    Ik sta er nu als volgt in. Het schrijven van commerciële boeken (valt ook niet altijd goed, ik heb al te veel vragen gehad waarom mijn boeken niet onder een CC-licentie gewoon gedownload kunnen worden) draagt bij aan een stuk naamsbekendheid en die naamsbekendheid maakt dat ik een platform krijg om mijn ideeën over Linux, open source, open standaarden, digitale geletterheid en transparantie te ventileren. Daar moet ik dan wel zelf voor betalen en dat lukt -net- door de verkoop van de boeken. Het omgekeerde (het stimuleren van verkopen door de presentaties etcetera, of het geven van betaalde lezingen zodat de boeken gratis beschikbaar kunnen zijn) zie ik op korte termijn niet gebeuren, mede omdat mijn dagelijkse werkzaamheden nauwelijks ruimte geven voor de hoeveelheid betaalde lezingen die daarvoor nodig is.

    En, om het plaatje toch maar even compleet te maken, de meeste content die ik schrijf komt al via een CC-licentie beschikbaar. Ergens zit een experiment in de pen om een nieuw boek te schrijven, dat op de site te zetten en dan te zien of mijn inschatting gewoon verkeerd is. Ik laat me dan graag corrigeren 😉

  14. 1 Catharina:

    @Maria:
    Ik denk dat het voor een kinderboek ook niet erg zinvol is om die als download beschikbaar te stellen. Verder vind ik het erg onduidelijk op je site hoe je het boek moet betalen en bestellen. Een opvallende bestelknop met een koppeling naar een contactformulier zou helpen.

    @Jan: denk inderdaad dat je gelijk hebt. Is inderdaad opvallend dat muzikanten betaald krijgen voor optredens en schrijvers maar moeten komen opdraven ter promotie van hun boek.. Wat schrijvers dan weer voor hebben is dat een echt boek nog steeds iets toevoegt aan een e-book. Wat wel fijn zou zijn is dat je een boek eerst kunt downloaden, bijvoorbeeld met een vrijwillige bijdrage en dan kunt beslissen of het je het waard is om het echte boek te bestellen. Zo zijn computerboeken denk ik voor veel mensen toch altijd erg handig om bij de computer beschikbaar te hebben, in plaats van erop..

    Verder vind ik dat schrijvers er wel erg bekaaid van af komen met 10% van de aanschafprijs van een boek. Anderzijds maakt dat het kijken naar alternatieve verdienmogelijkheden ook weer gemakkelijker.

  15. 1 Jan Stedehouder:

    @Catharina
    Het is het experiment waard en voor wat later in het jaar wil ik daar wel voor gaan zitten. Ik denk dan aan een combinatie van direct downloaden en een printing-on-demand aanbod, al heb je daar soms ook te maken met initiële kosten. Het wordt dan zaak alle kosten ook eens inzichtelijk te maken, zodat de downloader en potentiële koper een meer onderbouwde keuze kan maken.

    De royalties worden, in mijn geval, berekend over de netto-verkoopprijs. Die ligt ongeveer 15% onder de prijs in de boekhandel. De royalties zelf zijn 12% (ook als er meerdere auteurs zijn, het bedrag wordt over hen gedeeld). En vervolgens komt de Belastingdienst langs.

    Dat een uitgever geld aan een boek over houdt vind ik niet zo erg. Voor een goed boek moeten ook echt wel kosten worden gemaakt. SDU/Academic Service zet bijvoorbeeld tekstschrijvers in die behoorlijk kritisch naar de teksten kijken en voor een forse kwaliteitsverbetering zorgen. Daarna praat je over proeflezen (twee of drie slagen), definitieve opmaak, ontwerp omslag, regelen ISBN-nummer, reproductie en distributie, marketing. Je kan daar op verschillende manieren mee omgaan, maar het gaat om reële kosten die een uitgever op voorhand maakt. Het wordt pas echt leuk bij meerdere oplagen of grotere oplagen. Voor mijn boeken praat je over een initiële oplage van tussen 1000 en 1500 exemplaren.

    De vraag is of je als auteur een boek kan opleveren met minimaal dezelfde kwaliteit (want dat blijft voor mij wel belangrijk) en dan een dusdanig volume weet te realiseren dat je op zijn minst quite speelt maar idealiter ruim boven de normale verdiensten uit komt? Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar misschien heeft iemand anders ervaring (positief/negatief)?

  16. 1 Arnoud Engelfriet:

    Mijn boek (De wet op internet) verkocht zo’n 2000 exemplaren, en ik heb alles in eigen beheer gedaan. Opmaak uitbesteed bij een professional (www.jolie.nl), dat was het zeker waard. Verder een aantal dozen vol laten maken bij een printshop (www.sprintprint.nl) en dan 1500 keer boek in envelop en naar het postkantoor. De rest verkocht via Lulu.com.

    En ja, ik ben ruim, ruim uit de kosten. Ook als ik mijn uren voor het schrijven zou meerekenen tegen mijn normale uurtarief.

  17. 1 Willem:

    Andy Updegrove is al een tijdje bezig een eNovel te schrijven, in eerste instantie op zijn blog http://www.consortiuminfo.org/standardsblog/article.php?story=20100117193642603 Hij heeft me laten weten dat hij van plan is om ook een papieren versie te gaan uitbrengen. Ik ben benieuwd hoe dat uit gaat pakken.
    De eNovel heet ‘The Alexandria Project,’ en tot nu toe vind ik het een zeer boeiend verhaal. Ik ga t.z.t. dan ook beslist een paar papieren exemplaren kopen, eentje voor de heb, en een paar als kado.

  18. 1 Blogpraat – Wat doe je als je blog wordt “gestolen”? | Kletskous:

    […] nobel streven, maar de uitbuiting en eindeloze verlenging van het auteursrecht tot tegenwoordig tot zelfs 70 jaar na de dood van de maker, heeft geleid tot een situatie, waarin maar een zeer beperkt aantal mensen genoeg verdient om van te […]

  19. 1 Wat onze kinderen tegenwoordig op school moeten leren over auteursrecht en naburige rechten | Op zijn kop:

    […] maar dat ze onbeperkt moeten kunnen leren. Maar nee hoor, die doen net of ze gek zijn…Zie ook:Wat er mis is met copyrightwetgeving in onze digitale tijd08 september 2011 door cath Categorie: Geld, Kapitalisme, Vrijheid | Geef een reactieGeef een […]

  20. RSS RSS feed voor reakties op dit bericht.

Plaats een reaktie

Reaktie

Jij

 


Lees meer:

«
»


© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)