Vandaag kwam ik drie artikelen tegen die eigenlijk allemaal op hetzelfde neerkomen:

“De overheid heeft geen flauw benul van wat het Internet eigenlijk is”

Het eerste is een artikel van Dr. Kees de Vey Mestdagh, universitair docent aan de Rijks Universiteit Groningen, met als titel: “Wie Wikileaks wil bestrijden snapt niks van het Internet. Een citaat:

Dat staten en burgers zo geschokt reageren op WikiLeaks, laat zien dat ze niet werkelijk begrijpen wat er aan de hand is. ‘Bij dieren noemen we zoiets overspronggedrag, een term van bioloog Niko Tinbergen. Als een vogel niet weet of hij moet aanvallen of vluchten, gaat ‘ie zijn veren poetsen. Mensen krabben op hun hoofd als ze in verwarring zijn. Datzelfde zien we in de reactie op WikiLeaks.’ Overheden twijfelen nog tussen reguleren en privatiseren: ofwel digitale ontwikkelingen aan banden leggen, ofwel ze volledig vrij laten. Die twijfel laat zien dat een gedegen analyse ontbreekt, meent De Vey Mestdagh.

En zijn conclusie:

Ondertussen moeten burgers het vacuüm dat ontstaat door het terugtreden van de overheid zélf invullen. Zij moeten zich verdiepen in anonimisering en encryptie en zo de bescherming van hun vrijheden zelf ter hand nemen. De staat kan hierbij een rol spelen, door deze ontwikkeling via onderwijs, voorlichting, onderzoek en infrastructurele voorzieningen te stimuleren. Dat is de positieve benadering van het onderwerp die nog veel te weinig gehoord wordt. Globalisering en digitalisering bieden de burger de mogelijkheid om werkelijk volwassen en onafhankelijk te worden en zelf verantwoordelijkheid te nemen.’

Het hele artikel is hier in het Nederlands of in het Engels te lezen.

Het volgende was een artikel van Ethan Wilkes. Pikant detail: Ethan is student van de Universiteit van Columbia, een universiteit die haar studenten waarschuwt om vooral niet in het openbaar over Wikileaks te praten als ze ooit een carrière bij de overheid ambiëren..

Het artikel staat in de studentenkrant van de Universiteit van Columbia en is ook gepubliceerd in The Guardian.

Een paar citaten:

We are Generation Wiki. We are interconnected collaborative creatures, and we like to share. We link and like, comment, post and poke.

We are the first of our kind. A computer has sat comfortably in some nook of our home for as long as we can remember.  Before we had our own car, before we had our own cash and before we had a fake ID, we had chat rooms, instant messages and inboxes. We had an entire world wide web of possibilities with which to explore beyond the confines of our bedroom walls. Our rebellion was data-driven, a battle cry of zeros and ones where power grew out of the results of a search engine.We are broadcasters, mini-content creation machines, and this is how we communicate.

We are aware of these ambiguities of the digital age, and we are comfortable with them. They are the products of a networked world where information is in abundance and easily diffused; it is the only world that we have known. So, imagine how confounding we find the reactions to this WikiLeaks debacle, many of which are so oddly out of date and kneejerk. The email sent by Columbia University’s office of career services that made international headlines and the mailing lists of other policy schools, along with similar messages sent to the student bodies of Boston University school of law and Michigan State University James Madison College, is evidence of this reality.

To be sure, no one muzzled our right to free speech, and, contrary to the Village Voice description, Columbia is not “fascist”. But the simple truth that someone, somewhere, thought we would do best to keep a lid on it – to say nothing of the statements emanating from Congress and the state department – shows how remarkably misguided the thinking is on this issue.

What seems to be missing is an understanding of what Generation Wiki has known all along about information gone viral: we consume, comment and move on; the story dies when we are done with it. Trying to put the genie back in the bottle is no way to deal with an expose once it has gone online.

Furthermore, WikiLeaks will not be a one-off. Whatever comes of the website, Julian Assange or Bradley Manning does not negate the fact that, in the absence of a far more heavily restricted internet, we live in a WikiLeakable world. No matter how secure our servers, how rigorous our clearance processes or how thorough our legislation, we will never eradicate the human element from security or the technological platforms on which treasure troves of classified documents, corporate secrets or other private data can be obtained and blasted across the public domain.

The million-dollar question that nobody seems to be asking is: where do we go from here? The current strategy of trying to close the barn door after the horse has bolted does not seem terribly effective for the digital age. As students of policy – as Generation Wiki – we’d do well to think of an answer, because those managing the current crisis do not appear to have a good one.

En dan tenslotte. Een artikel op Techdirt, waar de reactie van de Amerikaanse overheid op de lekken van Wikileaks wordt getoetst aan de hand van de uitganspunten van het boek: The Art of War (De Kunst van het Oorlogvoeren)  van Sun Tzu,

“The art of war, then, is governed by five constant factors…These are The Moral Law, Heaven, Earth, The Commander, and the Method and discipline.”

Hier het volledige artikel: Battling Wikileaks and the Art of War De conclusie – hoe verrassend – is dat de overheid het eigenlijk op alle 5 punten verliest van Wikileaks.

Maar nu inderdaad: The Million Dollar Question: Hoe nu verder? We zitten dus met een overheid (en ook een denk ik vrij groot deel van de burgers) die niet overziet wat het Internet eigenlijk is en hoe ze ermee om moet gaan. Onze overheden zijn jarenlang gewend aan het geheimhouden van waar ze eigenlijk mee bezig zijn en voeren propaganda om te zorgen voor draagvlak van besluiten die ze nemen. Dat alles werkt nu niet meer; de overheid moet zichzelf dus eigenlijk opnieuw uitvinden.

Een paar tips:

• Omarm het net – het Internet is een grote stap voorwaarts; misschien wel de belangrijkste verandering van de vorige eeuw, doordat het  de toegang tot informatie, het delen van kennis en cultuur, het netwerken, het starten van bedrijven e.d. zoveel eenvoudiger maakt.
• Ga er van uit en accepteer dat alles uit kan/zal lekken en gooi dus alles op Internet in het publiek domein: Wij zijn de legitimatie van de macht van de overheid; doordat wij akkoord gaan met een systeem waarin de overheid ons vertegenwoordigt via gekozen volksvertegenwoordigers,  kan de overheid haar werk doen en daarvoor is het nodig dat wij de overheid (kunnen) vertrouwen. Geheimhouding past daar niet bij. Ik kan mij voorstellen dat het bij sommige zaken niet  handig is om altijd alles meteen te openbaren; maar dat zijn uitzonderingen en in die gevallen moet achteraf openheid worden verstrekt. In die gevallen is het ook aan te bevelen om het Internet in  niet te gebruiken, zolang geheimhouding nodig is.
• Herstel het evenwicht tussen rechten van burgers en vooral de monopolistische bedrijven. Garandeer bijvoorbeeld dat het afsluiten van bankrekeningen, toegang tot tegoeden niet zonder tussenkomst van een rechter kan worden ontzegd, zoals bijvoorbeeld is gebeurd bij Wikileaks.
• Maak lobby’s transparant. Publiceer alle verslagen van gesprekken die worden gevoerd met bedrijven over het beleid, wetsaanpassingen e.d.
• Geef de burgers ook een platform om te lobbyen en te reageren op de lobby’s van de bedrijven.
• Blijf af van het Internet – het Internet is van ons; niet van overheden. Zorg voor goede garanties omtrent netneutraliteit, privacy en toegang tot het internet, maar houd je verre van censuur.
• Zorg voor goede, open en eerlijke voorlichting
• Zorg voor open standaarden en gebruik zoveel mogelijk open source software
• Pas de Grondwet aan aan de digitale tijd; verklaar bijvoorbeeld het briefgeheim ook expliciet van toepassing op e-mail en het bezoeken van websites.
• Garandeer dat het kopiëren (downloaden) van inhoud op het Internet en het herpubliceren, verspreiden niet strijdig is met Auteursrechtwetgeving en pas de achterlijk lange termijnen van de duur van het auteursrecht aan.
• Volg een dagje college bij Dr. Kees de Vey Mestdagh

Tot zover mijn tips. Heb jij er nog meer of op- of aanmerkingen? Laat het graag weten in de reacties.