Kinderen kunnen niet spellen, de school ook niet, maar die bemoeit zich wel met alles
Ik vraag mij vaak af hoe het kan dat kinderen zo beroerd spellen, maar sinds ik dit heb gezien begrijp ik het wel.
Een opdracht van amper 10 regels op een basisschool, met 4 vette spelfouten:
“Waarin je verteld.. Woon jij bij je tanten? Vertel over de relatie met jou ouders.. en over jou thuissituatie.”
En daar komt dan nog de vraag bij of een school zich zo vergaand moet mengen in de privacy van kinderen.
Maar goed, laat ik eens een poging wagen tot het maken van deze huiswerkopdracht vanuit het perspectief van mijn eigen jeugd:
Vertel over bij wie jij allemaal woont:
Ik woon met mij(n) ouders, pake en beppe, 2 broers en 7 tanten (-n +s)
Vertel over de huisdieren die er bij jullie wonen en hoe ze heten:
1 van mijn tanten (s) is dol op varkens en die slapen soms bij ons op de bank. Ze heten Gurbe en Loltsje.
Vertel over je kamer, met wie deel je die of heb je een eigen kamer?
Ik heb een eigen slaapkamer en mijn broers en ik hebben ook een onbewoonbaar verklaarde woning achter ons huis en daarin hebben we beide ook een eigen kamer; Gurbe en Loltsje slapen daar ook wel eens; dat vind ik gezellig.
Vertel over je favoriete plek bij jou thuis
Mijn favoriete plek thuis is mijn eigen slaapkamer en de kamer in de onbewoonbaar verklaarde woning.
Vertel over je favoriete bezigheid bij je thuis
Mijn favoriete bezigheid thuis is chillen met Gurbe en Loltsje en met mijn vriendinnen.
Vertel over hoe jij je voelt thuis
Ik voel mij thuis
Vertel over de relatie met jou(w) ouders:
De relatie met mij(n) ouders is prima; wij doen ons ding en zij doen hun ding ( eigen zaak) en bemoeien zich daardoor niet teveel met ons, Dat bevalt goed.
Vertel over de relatie met je broers/zussen
De relatie met mijn broers is zoals dat meestal is tussen broers en zussen. Bovendien zijn zij een tweeling.
Vertel verder over wat jij nog belangrijk/interessant/stom/bijzonder vindt aan jou(w) thuissituatie
Ik vind het fijn dat andere kinderen ook bij ons thuis kunnen chillen, zonder dat hun ouders zich teveel met hen bemoeien.
De vraag die niet werd gesteld, maar wat ik mij wel af vraag:
Zouden ze in deze tijd jeugdzorg of andere enge overheidsinstanties op ons af hebben gestuurd naar aanleiding van dit verhaal? Ik vrees van wel…
reaktie | 4 oktober 2014 om 11:08 | rechtstreekse reaktie-link
teveel -> te veel 😉