Huiswerkopdracht: Waarom ik blog

Oef, bijna vergeten maar ik had deze week nog huiswerk! Het huiswerk bestaat uit een gewetensvraag die ik opkreeg van Hummerbie.

Nu kan ik me daar gemakkelijk van afmaken want dit heb ik in mijn eerste posting hier op 28 maart vorig jaar al uitgelegd. Bloggen is voor mij een soort uitlaatklep, waar ik fijn mijn ei kwijt kan, zonder dat iemand er last van hoeft te hebben. Dat ervaar ik nu na ruim een jaar bloggen, nog steeds zo.

Als ik kijk naar waar deze behoefte vandaan komt, denk ik dat het te maken heeft met mijn allereerste beroepswens, namelijk journalist of verslaggever te worden. Het leek mij vroeger geweldig om scherpzinnige commentaren te schrijven op alle misstanden in de wereld of naar spannende gebieden te reizen en daar op onderzoek te gaan naar alle oorzaken der ellende.

Door omstandigheden is dat er niet van gekomen en kwam ik aanvankelijk terecht bij de afdeling burgerzaken van een Friese plattelandsgemeente, alwaar ik paspoorten en rijbewijzen mocht uitdelen, geboorteaangiftes in ontvangst nam of aangiftes van overlijdens. Op een spannende dag moest ik soms aantreden bij een huwelijk, waarbij het bruidspaar was vergeten de noodzakelijke getuigen mee te brengen.

Gelukkig bood de gemeente mij ruime opleidingsmogelijkheden, waarvan ik dankbaar gebruik heb gemaakt en waardoor ik  het uiteindelijk schopte tot beleidsadviseur van een middelgrote sociale dienst. Dit verliep aanvankelijk prima. Ik had een "baas" die mij stimuleerde en na een tijdje zat ik zelfs in een aantal landelijke adviescommissies die het ministerie van SZW adviseerden over de ideeen en problematiek van gemeenten. Ook gaf hij mij alle ruimte en bescherming gaf die ik nodig had om adviezen op te stellen aan de gemeenteraad. Zijn motto was: "als ik je advies heb goedgekeurd, is het van mij en dan verdedig ik het met hand en tand tegen iedere bureaucraat of wethouder die er iets op aan te merken heeft". Hij kwam dan ook alleen terug met een advies als er iemand een werkelijk zinnige opmerking of aanvulling had en nooit met punten of komma’s.

Maar op een gegeven moment vertrok de baas en bleef ik achter met wisselende bazen en wisselende motto’s.  Ook werd de cultuur steeds bureaucratischer en moest ieder advies een twintigtal stappen doorlopen voordat het ooit bij een gemeenteraad aankwam.  Gevolg daarvan was dat mijn adviezen vaak  maanden lang ronddoolden door het gemeentehuis, zonder dat ik ook maar enig idee had, waar ze waren gebleven en ze zelfs soms nooit terug zag. Al te vaak kwam het voor, dat ik ze terug kreeg met wat rode potloodstrepen en gekriebel waar ik geen touw aan vast kon knopen. Dit bleken dan kriebels van een hoofd  van een financiele afdeling te zijn of van een wethouder maar de communicatie daarmee verliep inmiddels via mijn baas, die vaak ook niet precies wist wat nu het probleem was, en dan moest ik er maar weer iets van zien te maken.

UIteindelijk raakte ik totaal gedemotiveerd en opgebrand in de ziektewet en wist ik het ook niet meer. Ik wist alleen zeker dat ik nooit meer terug wilde naar de ambtenarij en dat ik het liefst iets voor mezelf zou willen doen. Gelukkig heeft de gemeente dit goed opgevangen en mij begeleiding aangeboden om dit te realiseren en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.

Maar om terug te komen bij de vraag.. Waarom blog ik nu eigenlijk?

Bloggen geeft mij de mogelijkheid om in vrijheid te zeggen wat ik denk. Uiteindelijk is het  voor mij waarschijnlijk nog beter dan een baan in de journalistiek, omdat ik dan een hoofdredacteur zou hebben, van wiens grillen en opvattingen je dan weer afhankelijk bent. Hier kan ik gewoon vrij en blij verkondigen wat ik wil en als iemand er aanstoot aan neemt, dan leest ie het gewoon niet. Mijn blog wordt uiteindelijk niet dagelijks huis aan huis bezorgd en het lezen ervan kost ook niks.

Dat is dus mijn primaire reden; wat ik verder als stimulans ervaar, zijn de reacties van de lezers en de contacten met collega bloggers. Die zijn voor mij belangrijk om er mee door te gaan, want het bloggen is soms best wel een eenzame bezigheid.

Nu moet ik deze fakkel dus ook nog doorgeven en dat vind ik best lastig want dan zadel ik iemand anders daar weer mee op, terwijl ik niet weet of ze daar op zitten te wachten. Maar goed, het is geen verplichting en dat is precies het voordeel van een blog. Lekker doen waar je zelf zin in hebt dus, en zonder censuur.

Ik geef de fakkel dan ook graag door aan:

Marco Raaphorst

Bartek

Ymerce

5 mei 2007     Persoonlijk     Trackback-URL     reageer

5 reakties

  1. 1 Hummerbie:

    Goed werk…
    En een lijstje leuke blogs om verder in te lezen 🙂

    Inderdaad Bloggen is soms een eenzame bezigheid, maar we houden je in de gaten, en vrijheid is een groot goed!

    Een reactie heb je dus al en al je contacten zijn zeker de moeite waard.

    Bedankt voor je response!

  2. 1 bartek:

    Hey Kletskous,

    thx om me ook in het lijstje te zetten en ik wil er gerust een postje over plaatsen maar ik heb het gevoel dat er een tag ontbreekt.
    Als ik doorklik op de site’s via Hummerbie overkom ik uiteindelijk hier terecht:
    http://www.soloseo.com/why-blog-meme.html

    Hummerbie vind ik terug maar geen Kletskous of Catharina … 🙁
    Kan dat nog aangepast worden?
    Ik vind het een leuk initiatief trouwens.

  3. 1 Hummerbie:

    @Bartek

    Ik heb de meme aangepast, en de getergde… ehh getagde personen eraan toegevoegd.

    Mijn Deel tenminste, en daarbij ook nog Erno Hannink getagged 🙂

    Je kunt de meme pagina zelf bijwerken met de add functie.

  4. 1 Marco Raaphorst:

    Ik heb een poos geleden een lang artikel hieraan gewijd:
    http://marcoraaphorst.nl/2007/02/14/hoe-doe-jij-dat-toch/

    Weet eigenlijk niet wat ik daaraan moet toevoegen? Wat nu?

  5. 1 Erno Mijland:

    Ik heb over de vraag waarom wij bloggen een presentatie gehouden op de 4e Biz Blog Meeting in Utrecht. Je vindt een videootje ervan op mijn website: http://www.ernomijland.com/2007/06/business-blog-meeting_29.html

  6. RSS RSS feed voor reakties op dit bericht.

Plaats een reaktie

Reaktie

Jij

 


Lees meer:

«
»


© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)