Ruigoord 2008: van Landjuweel naar Dorpsjuweel

Ruigoord LogoHet zal je gebeuren! Je groeit op in een klein dorpje en op een gegeven moment wordt besloten dat het dorp tegen de vlakte moet. Dat kregen de inwoners van het dorpje en voormalig eiland Ruigoord in zestiger jaren te horen toen de gemeente Amsterdam er een haven- en industriebestemming aan gaf. Begin jaren 70 werd Ruigoord gekraakt door een aantal kunstenaars en daarna werd de sloopvergunning voorlopig ingetrokken. Een aantal van de oude bewoners keerde terug en de oud bewoners en krakers hebben het daarna nog zo’n 25 jaar met elkaar uitgehouden.

Uiteindelijk is de sloop toch grotendeels doorgegaan en is de Afrikahaven aangelegd. Ruigoord is nu gereduceerd tot een kerk met een paar huizen, waar officieel niet meer gewoond mag worden. In de nog overgebleven huizen zijn alteliers gevestigtd en er worden veel bijeenkomsten en feesten georganiseerd, waarvan het bekendste het jaarlijkse Landjuweel festival is. Het Landjuweel werd tot dit jaar georganiseerd op de kale vlakte – voormalig natuurgebied – net buiten het dorp, die eigendom is van het Havenbedrijf. Omdat dit ook een eindige situatie is, was dit jaar besloten om Landjuweel om te dopen tot Dorpsjuweel en vond het festival plaats in- en rondom de kerk.

Ieder jaar ga ik daar een aantal dagen met vrienden kamperen.  Samen huren we dan een Yurt (mongoolse tent) van Nooit Meer Haast, die vooral wordt gebruikt als woonkamer, ontmoetingsruimte, slaapruimte voor ontheemden en opvangcentrum voor verkleumde of verdwaalde types.

Ger

Vorige week woensdag kwamen we er aan en toen stormde het als een gek. De mannen gingen de slaaptentjes opzetten en de Yurt was vooral een opvang voor mensen met kleine kinderen die beschutting zochten voor de storm. De dagen erna was het prachtig weer en konden we zwemmen in de haven, waardoor we de douches, die er vroeger nooit waren, niet nodig hadden.

Het festival zelf was veel kleiner dan de afgelopen jaren, met minder baanbrekende muziek en acts, maar wel met een heel gemoedelijke sfeer. Oude vrienden kwam je vanzelf tegen, zonder dat je zoals vroeger dagenlang liep uit te kijken naar ze en zonder te verdwalen. Dat verdwalen miste ik wel een beetje, want dan kwam je juist de meest vreemde dingen tegen, maar verder was het een super dorpsjuweel.

Elk jaar is het weer een rare gewaarwording om terug te keren naar de snelle wereld.  Files, racende auto’s, haastige mensen, supermarkten met rijen; dat bestaat allemaal op Ruigoord niet…

Ruigoord, tot volgend jaar!

(Wil je meer zien van het dorpsjuweel, ga dan naar de website van Ruigoord en klik op foto’s).

20 augustus 2008     Persoonlijk, Vrij en Open     Trackback-URL     reageer

Een reaktie

  1. 1 Johan Groeneveld:

    Ik had het niet beter kunnen verwoorden alleen wist ik niet dat het een schuilplaats voor ontheemden was .
    Johan o.a. De kabouter .
    Ps .Ik heb wel gedwaald om al die mooie mensen te zien .

  2. RSS RSS feed voor reakties op dit bericht.

Plaats een reaktie

Reaktie

Jij

 


Lees meer:

«
»


© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)