In India zijn ze slim. Dat komt misschien deels doordat ze de kunst van kaptialistische landen hebben kunnen afkijken, van hoe het niet moet. Zo hebben ze nu een mechanisme ontwikkeld om te voorkomen dat hun aloude medische kennis wordt gekaapt door bio-piraten, die patenten proberen te krijgen op al lang beproefde medicijnen.

Ze hebben namelijk een enorme databank –  The Traditional Knowledge Digital Library (TKDL) – aangelegd met formules voor medicijnen. Hiermee willen ze voorkomen dat de bio-piraten net doen alsof ze “het buskruit”  zelf uitgevonden hebben en patenten aanvragen om daar vervolgens grote sommen met geld voor te vangen. Het patent maakt het voor anderen twintig jaar lang  onmogelijk om dezelfde medicijnen te produceren, zodat ze de prijzen kunstmatig hoog kunnen houden. Hierdoor zijn bijvoorbeeld aids-medicijnen voor veel mensen in ontwikkelingslanden onbetaalbaar. Als de formule eenmaal is vastgelegd (prior-art), dan zijn patenten namelijk niet meer mogelijk. Hiermee voorkomt India dat buitenlandse bedrijven de in hun land opgebouwde kennis stelen.

Zo is er in de VS al eens een patent toegekend op de wond genezende werking van koriander; iets wat in India al eeuwenlang werd toegepast. Naar schatting werden er jaarlijks zo’n 2000 van patenten, waarbij traditionele Indiase kennis in het geding was,  internationaal vastgelegd. Omdat de kosten voor het aanvechten van patenten de pan uitrijzen, was dit voor India ook geen optie.

De databank is nu ook opgebouwd uit 5 internationale en diverse Indiase talen, zodat patentonderzoekers zich ook niet meer kunnen verschuilen achter gebrek aan taalkennis.  Het Europese Patentenburo (EPO) heeft nu een overeenkomst afgesloten met India dat de databank als referentie zal dienen voor toekomstig onderzoek naar aangevraagde patenten en zo hebben de bio-piraten dus het nakijken..