Rare mensen

Ik ben geboren en getogen in Aldeboarn (Frl). Het moet ergens rond 2000 geweest zijn, dat ik voorzitter werd van het noodlijdend jongerencentrum Medium.

De gemeente had de subsidie gestopt en het jongerencentrum dook steeds verder in de rode cijfers

Ze vroegen mij om voorzitter te worden maar het grootste deel van het bestuur was een stuk jonger, dus vroeg ik ze: “Wat wil de jeugd tegenwoordig?

Houseparty’s. zeiden ze.

Het werden dus houseparty’s. Het jongerencentrum floreerde als nooit te voren en er kwamen mensen van heinde en verre op af.. Sommige mensen in het dorp klaagden wel eens, maar de meesten vonden het mooi dat er meer leven in het dorp was en dat hun kinderen in eigen dorp op stap konden gaan. Wat afspraken over opruimen van rotzooi, soms een bloemetje en het was weer goed.  Zelf woonde ik er tegenover en ik klaagde nooit.

Enfin, al een tijd nadat ik geen voorzitter meer was,  besloot ik mijn huis te verkopen.

Ik zei expliciet tegen de kopers: “Als je dit huis koopt heb je op vrijdag last van het Medium. Wil je dat niet, koop dan alsjeblieft niet mijn huis.”. Ja, ja.. geen probleem, maar het eerste wat ze deden nadat ze mijn huis gekocht hadden was klagen bij de gemeente.  In Aldeboarn is nu geen jongerencentrum meer.

 

 

 

1 juni 2019     Dagelijks en Persoonlijk, Persoonlijk, Politiek     Trackback-URL     reageer

Plaats een reaktie

Reaktie

Jij

 


Lees meer:

«
»


© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)