1 mei – de dag van de arbeid in Coronatijd

Als mij iets duidelijk is geworden tijdens deze coronacrisis, dan is het wij ons als makke schapen onderwerpen aan alle noodwetten, noodverordeningen en wat dies meer zij. Ik doe er zelf grotendeels aan mee.

Zodra het om een besmettelijke ernstige ziekte en dood gaat, mag de Staat blijkbaar alles doen om ons (zogenaamd) te beschermen en vrijwel iedereen vindt het dikke prima. De #VVD spint er zelfs garen bij en stijgt in de peilingen.

De noodmaatregelen:

  • Scholen dicht
  • Sportclubs dicht
  • Musea dicht
  • Horeca dicht
  • Kappers dicht
  • Parken en stranden dicht
  • Niet meer naar je vrienden
  • Niet meer bij je ouders op bezoek
  • Niet meer naar je kinderen

De gevolgen van de maatregelen voor onze grondrechten:

Al deze maatregelen zijn in strijd met onze Grondwet en grondrechten; de belangrijkste wetten die we hebben om ons te beschermen tegen al te veel macht van de Staat.

Veel van die rechten worden al maanden met voeten getreden, maar demonstraties zijn ondenkbaar, want #anderhalvemetersamenleving en vrijwel niemand lijkt er zelfs om te malen.

De vraag is of en wanneer wij deze rechten weer terug krijgen.

De gevolgen van de maatregelen voor de economie:

De kosten van de coronacrisis lopen op en steeds meer bedrijven gaan failliet, zzp-ers kunnen hun vaste lasten niet meer betalen en moeten bijstand aanvragen. De pensioenfondsen verliezen dekkingsgraad. De overheid springt bij met miljarden, waar vooral grote bedrijven van profiteren, terwijl de kleinere onderuit gaan.

De vraag is nu vooral; wie gaat dat deze keer betalen?  Gaan we nog meer bezuinigen, De pensioenleeftijd of lasten verhogen, salarissen verlagen, of gaan we het nu een keer radicaal anders doen?

Zoals bijvoorbeeld:

  • Multinationals fatsoenlijk belasting laten betalen
  • Verhogen van erf- en vermogensbelasting
  • Een universeel basisinkomen invoeren, waar Piratenpartijen voor pleiten:

https://www.youtube.com/watch?v=WLlPclLAkZw&feature=youtu.be

Andere ideeën zijn welkom in de reacties.

1 mei 2020     Piratenpartij, Politiek, Privacy, Rechtspraak     reageer

De Corona-crisis en Arjen Kamphuis

Laatst heb ik het boek “Infosecurity (Gran knows why) gekocht. Het boek bestaat uit een verzameling essays, columns, lezingen van Arjen Kamphuis en het door hem geschreven en gratis te downloaden boek “Information Security for investigative journalists“. Mensen die mijn blog vaker bezocht hebben en geïnteresseerd zijn in auteursrecht, vrije- en open source software kennen Arjen vast en zeker en weten ook dat hij al sinds augustus 2018 vermist wordt, na een reis naar Noorwegen. Het onderzoek naar zijn verdwijning is inmiddels afgerond en men gaat ervan uit dat hij is omgekomen bij een kayak-tocht.

Zelf kende ik Arjen vooral vanwege een cursus/workshops die ik ooit bij hem heb gevolgd voor ambassadeurs van vrije software. Daar heb ik veel van hem geleerd. Arjen kon heel helder, enthousiast en overtuigend uitleggen waarom vrije software zo belangrijk was, vooral in het publieke domein. Hij is ook een verhalenverteller en bracht die vaak met veel humor, maar soms ook boos en geërgerd, vanwege de domheid en/of onverschilligheid die politiek en bestuur aan de dag legden bij dit onderwerp. Dan werd zijn toch al hoge stem, net nog even iets hoger.  Hij was ook direct en confronterend, heel slim, een onafhankelijk denker en een mooi mens en eigenlijk hoop ik nog steeds dat hij zelf heeft gekozen voor zijn verdwijning en ergens een zelfvoorzienend off the grid leven leidt en hij stiekem af en toe nog eens checkt hoe dom of slim wij inmiddels bezig zijn en dat hij dan vloekt of lacht. Arjen was o.a. ook betrokken bij de onthullingen van Wikileaks.

Het boek is Engelstalig, maar veel van de verhalen die erin staan, zijn ook in het Nederlands beschikbaar, bijvoorbeeld in het archief van Webwereld en op zijn blog op de website van Gendo (zijn bedrijf) en op zijn YouTube-kanaal.

Het stuk wat ik vandaag las is volgens mij niet in het Nederlands beschikbaar en omdat het ook nu nog zo actueel is, heb ik besloten om dat te vertalen. We zitten nu immers weer in een crisis en de beste tijd om iets substantieel te veranderen, is nu eenmaal een crisis. Vaak gaat dat de verkeerde kant op en worden crisissen misbruikt om onze rechten en vrijheden in te perken, maar we kunnen er ook voor kiezen om een crisis te gebruiken voor veranderingen ten goede met juist een uitbreiding van rechten en vrijheid.

Het stuk wat ik vertaald heb is onderdeel van de sectie: Over overheid en ICT en komt uit 2014. Het heet:

De andere ICT, vanuit een ander Europa:

 

De publieke ICT in Europa is over de laatste 20 jaar niet ontwikkeld vanuit het  publieke belang, noch garandeert het fundamentele burgerrechten, zoals privacy en vrijheid van meningsuiting. Fantastische mogelijkheden op het gebied van economische ontwikkeling en werkgelegenheid werden daarbij ook gemist.

Betalen om bespioneerd te worden

Europa outsourced veel van zijn informatie-verwerking (software en services) naar buitenlandse partijen. Dit kost honderden miljarden, gemiddeld zo rond de 1% van het BNP. De kosten van de gemiste mogelijkheden voor lokale economische groei en werkgelegenheid zijn nog veel hoger.  Nog hoger zijn de kosten voor het feitelijk overhandigen van de controle over onze persoonlijke data, die van bedrijven en overheid aan buitenlandse spionnen, die het gebruiken voor politieke manipulatie, onderdrukking van burgerlijke vrijheden en industriële spionage. Alhoewel er 20 jaar geleden ook al werd gewaarschuwd voor de negatieve gevolgen van deze politiek, gebeurde daar niks mee. Zelfs na de onthullingen van Edward Snowden in 2013 is er eigenlijk nog geen begin van verandering.

Het had allemaal zo anders kunnen zijn..

Een andere ICT

In de eerste 21 maanden van de 21-ste eeuw, barstte de dotcom bubbel en op 11 september 2001 donderden de Twin Towers en nog wat in New York om. Tussen deze 2 gebeurtenissen in, in de zomer van 2001 verscheen er een vrijwel vergeten rapport aan het Europarlement. Het rapport beschreef de gevolgen van de schaal en impact van elektronische spionage door de VS en zijn Echelon-partners (Canada, het VK, Australie en Nieuw-Zeeland). Naast een gedetailleerde probleem-analyse, gaf het rapport ook concrete voorbeelden van een ICT-politiek die overheden zouden kunnen voeren om daarmee beduidend de buitenlandse inlichtingen spionage in Europa te beperken.

In dezelfde periode won de Amerikaanse overheid een grote anti-trust zaak tegen Microsoft en de EU volgde dit voorbeeld en won ook. Dit leidde tot de hoogste boetes voor een bedrijf ooit in de geschiedenis van de EU voor economische misdrijven.

Het was tegen deze achtergrond dat het denken over strategische versus operationele aspecten van ICT in de publieke sector veranderde. Het Echelon-rapport maakte duidelijk dat het reduceren van ICT tot een slechts operationele oefening, desastreuze gevolgen had voor de soevereiniteit van Europese staten, met name in verhouding tot de VS (en misschien in de nabije toekomst tot China, andere technisch geavanceerde landen of niet-statelijke organisaties). De economische gevolgen van industriële spionage tegen veel high-tech en R&D-intensieve bedrijven werd een belangrijke zorg voor de overheid. Dus..

Vanaf 2002 en voorwaarts is het ICT-beleid van overheden in de eerste plaats gebaseerd op de politieke principes van een democratische en soevereine staat. Dit betekent niet alleen een heel andere technologie-politiek op het gebied van de selectie van technologie en inkoop, maar ook in de balans tussen outsourcing, versus in-house deskundigheid en het vraagt een extreme mate van transparantie van alle aanbieders. Open data standaarden voor publieke informatie zijn verplicht en het niet voldoen daaraan heeft ernstige consequenties. Deze nieuwe eisen voor publieke ICT creëren een nieuwe markt voor diensten-aanbieders, die hun oplossingen baseren op Vrije Software (later meer bekend onder de term open source). De hoge mate van transparantie zowel in de implementatie van de projecten als in de technologie zelf, bepalen de norm voor een goed functionerende markt en maken hergebruik van (delen) van systemen mogelijk. Uitgaven aan software dalen aanzienlijk en het vrijgemaakte budget wordt ingezet voor het werven van hoog gekwalificeerde ICT-medewerkers, onder voorwaarden die competitief zijn met de vrije markt.

Deze volledige transparantie met respect voor  zowel de ICT-projecten als de techniek zelf, gecombineerd met hoge expertise binnen de overheid, verandert de markt voor publieke software en -services. De kwaliteit stijgt geleidelijk, terwijl de prijzen permanent onder druk blijven staan. Omdat alle aanbieders volledig toegang hebben tot alle software die binnen de overheid wordt gebruikt (een paar uitzonderingen daargelaten op het gebied van defensie, justitie en binnenlandse zaken), ontstaat een open spelveld waar alle aanbieders uitwisselbaar zijn (en onderpresteerders regelmatig vervangen worden).

Computer en ICT-onderwijs vanaf de basisschool tot de universiteit worden fundamenteel hervormd. Basale kennis van de werking van computers en informatie-netwerken wordt net zo normaal als leren lezen en schrijven. Vanaf 2006 leert iedere jongere vanaf 14 jaar jong hoe te versleutelen (encrypten) en wat de nadelen zijn van het gebruiken van software waarvan de broncode (sourcecode) niet openbaar is.

Door bewustwording te creëren onder jonge mensen in Europa, verloopt de adoptie van sociale media totaal anders dan die in de VS. Jonge mensen beschikken niet alleen over eind-gebruiker vaardigheden, maar hebben ook een echt begrip van wat er gebeurt met hun informatie als ze een bericht versturen of een foto uploaden naar websites en -platformen. Voorzichtig zijn met je privé-informatie wordt beschouwd als “cool”. Het sociale-media landschap wordt niet gedomineerd door een handvol Amerikaanse bedrijven (Facebook, Twitter, Instagram, Whatsapp), maar in plaats daarvan is er een gedifferentieerd en gedecentraliseerd aanbod van diensten, zoals bijvoorbeeld Diaspora, Mastodon, die met elkaar concurreren, maar ook onderling uitwisselbaar zijn  (compatibel). Soms zijn deze diensten nog wat gecentraliseerd, maar vaak zijn ze compleet decentraal en draaien ze op micro-servers bij veel mensen thuis (bijvoorbeeld op de in het VK uitgevonden, 35 euro kostende Raspberry-pi).

Ten gevolge van een hoog privacy- en veiligheidsbewustzijn heeft online criminaliteit niet veel vat op de meeste Europese landen. Bijna niemand is naïef genoeg om in te loggen op onveilige websites via valse mails die eruitzien of ze van hun bank komen. Verder is het gebruikelijk dat banken custom veilige USB-sticks aanbieden voor wat grotere online financiële transacties.

Op organisatie-niveau ontstaan hoge deskundigheidsniveaus een hoge graad aan verscheidenheid in implementaties van technologie, die voor een robuuste veiligheid zorgen, die maar zelden wordt gebroken. De hoge vraag naar experts in goed betaalde banen voorkomt ook dat mensen zich gaan bezig houden met internetcriminelen en liever kiezen voor een constructieve bijdragen aan de samenleving.

Dat is de ICT die Europa had kunnen hebben als er andere keuzes waren gemaakt over de afgelopen jaren. Alle kennis en technologie voor deze keuzes waren al beschikbaar aan het begin van deze eeuw.

Sociale kosten

Doordat deze keuzes niet zijn gemaakt heeft Europa honderden miljarden over de balk gegooid aan software licenties en diensten van Amerikaanse bedrijven, terwijl er goedkopere (vaak gratis), flexibelere en veiliger alternatieven beschikbaar waren, die bovendien niet zouden opereren als buitenlandse spionage platformen. Al deze honderden miljarden zijn niet geïnvesteerd in Europese diensten, training, onderwijs en R&D. De economische impact is waarschijnlijk een veelvoud van ca. 1 biljoen, uitgegeven aan buitenlandse software licenties door Europa in deze eeuw, terwijl we de sociale kosten als gevolg van gemanipuleerde politici tijdens trans-Atlantische onderhandelingen over handel of milieu waarschijnlijk nooit zullen kennen.

Enorme kostenbesparingen en betere beveiliging – er is nog steeds tijd

Europa heeft nog steeds alles wat nodig is om zo’n politiek te ontwikkelen en implementeren. Het is nog niet te laat voor een ommekeer, hoe zonde het politieke falen en de verspilde miljarden ook zijn. Vandaag kan de eerste dag zijn van zo’n nieuwe koers. Concrete voordelen daarvan zijn er al o.a. in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Spanje en het VK en die laten zien dat zo’n wijziging vrijwel meteen leidt tot enorme besparingen, betere beveiliging en onafhankelijkheid van buitenlandse partijen in toekomstige ICT-keuzes.

Politieke wil

Het komt niet vaak voor dat we  het terug winnen van nationale soevereiniteit, herstel van burgerrechten en de nationale innovatie en werkgelegenheid tegelijkertijd kunnen dienen. Het enige dat ontbreekt is de politieke wil om te stoppen met het belonen van bedrijven en overheden die hun technologische dominantie gebruiken om de hele wereld te bespioneren. We hebben niks te verliezen, behalve onze ketenen van de NSA.

English version: Huffington Post

Dutch and english translations of the handbook infosecurity for journalists by Arjen Kamphuis, Silkie Carlo en Helma de Boer.

Infosecurity (Gran knows why) bestellen

“Because Arjen’s message is more important than ever”

Opgehokt in de Coronacrisis

25 maart 2020

Daar zitten we dan,

thuis op de bank.

Nog net niet opgehokt.

Beetje zoals koeien in de biologische landbouw.

Vanaf dat ik 16 was (1978), mocht ik vrijwel alles

en zo niet, dan deed ik het toch.

Nu mogen jongeren  bijna niks meer.

Niet naar school, naar een festival of concert,

Niet dichterbij elkaar komen, dan anderhalve meter.

Maar hoe lang houden zij dat vol en wat voor mensen worden dat dan?

En ondertussen gaat alles wat klein is, stuk.

25 maart 2020     Persoonlijk, Piratenpartij, Politiek, Privacy     reageer

Is de klant nog steeds koning of inmiddels slaaf van de Albert Heijn?

Vroeger gingen we gewoon naar de kruidenier voor de boodschappen, maakten desnoods nog een praatje en los van wat dorpsroddels, was dat het dan.

Tegenwoordig heeft grootgrutter Albert Heijn een privacybeleid van 61 pagina’s. Daarin wordt aangegeven welke gegevens de Appie van ons verzamelt bij de verschillende diensten. zoals bonuskaart, online kopen of in de winkel kopen.

61 pagina’s is nogal wat en hoeveel klanten van de AH zouden dat hebben gelezen?

Ik was vooral geïnteresseerd in met wie AH onze gegevens deelt en dat staat in hoofdstuk 5 : (schrik niet, dit is nog maar de eerste paragraaf)

5. Doorgifte van gegevens

“Welke derden hebben toegang tot jouw gegevens?Albert Heijn schakelt bij de uitvoering van haar dienstverlening en andere bedrijfsactiviteiten derden in. Je moet hierbij denken aan drukkerijen en e-mail-en postverwerkers, zoals Yourzine en PostNL, maar ook aan IT-bedrijven zoals Microsoft voor hosting en Tata Consulting Services voor onderhoud aan onze software en systemen). Voor zover deze derden bij het uitvoeren van de betreffende diensten en bedrijfsactiviteiten je gegevens verwerken, doen zij dit in de hoedanigheid van verwerker voor Albert Heijn en heeft Albert Heijn de vereiste technische en organisatorische maatregelen getroffen om te verzekeren dat je gegevens uitsluitend voor bovenstaande doeleinden worden verwerkt en goed beveiligd worden.”

Omdat ik vannacht nog wel wat wil slapen, lees ik nu even niet verder in het privacybeleid van Albert Heijn. Wordt vervolgt.

Welterusten en mooie dromen!

 

5 maart 2020     Persoonlijk, Piratenpartij, Politiek, Privacy     reageer

Wat een bende!

Het valt mij op dat het tegenwoordig vrijwel overal een bende is.

Woningmarkt = woningnood

De belastingdienst is niet meer te vertrouwen

De zorg is onderbezet, mantelzorgers zijn overbelast, en worden geteisterd door teveel regels, wachtlijsten en nergens plek.

  • Jeugdzorg
  • Ouderenzorg
  • GGZ

De Rechtsbescherming

  • Sociale advocatuur staat onder grote druk; veel te lage vergoedingen, waardoor veel sociale advocaten ermee stoppen en mensen geen rechtshulp meer krijgen

Het onderwijs

  • Lerarentekort
  • Stakingen vanwege lage beloningen, hoge werk- en regeldruk

De IND

En ondertussen groeit de ongelijkheid.

De politieke partijen die grotendeels voor dit neo-liberale drama verantwoordelijk zijn:

  1. VVD
  2. CDA
  3. PvdA
  4. D66
  5. CU

Volgend jaar zijn er weer verkiezingen voor de Tweede Kamer.

Van de PVV of FvD moet je het ook niet hebben; zij blazen hoog van de toren, maar stemmen meestal mee met neo-liberale voorstellen van voornoemde partijen.

Als we nu allemaal eens lid en actief worden voor de Piratenpartij?

2 maart 2020     Piratenpartij, Politiek     1 reaktie

Hoe overtuig je de gemeenteraad van je plan

Dat het heel raar werkt in de politiek, ontdekte ik rond 1984. Ik werkte bij een Friese plattelandsgemeente, o.a. als notuliste van de gemeenteraad.

Al snel viel het mij op, dat er vaak uren gedebatteerd werd over een flutbedrag voor een kinderboerderij en dat als het ging over  miljoenen voor een bedrijvenpark, het onderwerp een hamerstuk was (over een hamerstuk wordt zonder discussie besloten) en ze stemden altijd, ja.

Conclusie:

Voor veel politici zijn beslissingen over bedragen van boven 1 miljoen niet te overzien. Zorg er dus in ieder geval voor dat je plan het bedrag van 1 miljoen euro overstijgt.

 

 

28 november 2019     Politiek     reageer

Tweet van de dag – het wachtgeld of uitgesteld loon van Klaas Dijkhoff

 

 

 

 

26 november 2019     Tweet van de dag     reageer

Voor de rechter: Infomedics of hoe een stuiver bijna € 242,16 waard werd.

De zaak:

Infomedics is een soort van incasssobedrijf voor medische bedrijven, zoals tandartsen en huisartsen. Ik ken ze via onze tandarts en weet dat ze er een vrij agressieve betalingsmoraal op na houden, maar dat het zo erg was, wist ik niet.

Infomedics had vanwege een foute betaling waardoor er nog € 0,05 open stond, iemand voor de rechter gedaagd. Die dagvaarding kostte € 85,16 aan exploot kosten € 36,- aan gemachtigden salaris en € 121,- aan griffierecht.

Totale kosten 242,16.

Zo werd een stuiver bijna € 242,16 waard.

De Rechter:

De rechter vond dit terecht belachelijk en zelfs misbruik van recht. In haar woorden:

“Dat bedrag aan kosten staat niet in een redelijke verhouding met de gestelde hoofdsom. Het moet als misbruik van recht worden aangemerkt om een debiteur zodanig op kosten te jagen voor een verwaarloosbare vordering, om nog maar niet te spreken van de maatschappelijke kosten die met een procedure zijn gemoeid. De vordering komt daarom onrechtmatig voor, zodat deze zal worden afgewezen.

De kantonrechter kan zich niet aan de indruk onttrekken dat deze zaak zonder dat daaraan een mensenhand is te pas gekomen uit het geautomatiseerde systeem van Infomedics is gerold, maar dat doet aan voormeld oordeel niet af.

Het is aan Infomedics om haar systeem zo in te richten dat enige controle plaatsvindt voordat een dagvaarding wordt aangemaakt en ook van de gerechtsdeurwaarder had mogen worden verwacht dat hij een blik op de inhoud van de dagvaarding had geworpen alvorens tot betekening over te gaan, hetgeen kennelijk eveneens achterwege is gebleven”.

Conclusie en uitspraak:

De rechter vermoedt dat deze onzinrechtszaak komt, doordat deze automatisch opgestart wordt vanuit het geautomatiseerde computersysteem van Infomedics, maar ze vindt dat geen excuus en ze veroordeelt Infomedics tot het betalen van alle kosten.

Kortom, de rechter veegt de vloer aan met Infomedics.

Ervaring met Infomedics of met dit soort praktijken? Laat het weten in de reacties.

Link naar de uitspraak.

10 november 2019     Politiek, Rechtspraak     1 reaktie

Verslag rechtszaak SyRI

Vandaag was ik met nog een aantal Piraten aanwezig bij de rechtszaak in Den Haag die is aangespannen door de Stichting Platform Bescherming Burgerrechten, het Nederlands Juristencomité voor de Mensenrechten (NJCM), Stichting Privacy First, Stichting KDVP, de Landelijke Cliëntenraad, de FNV en de auteurs Tommy Wieringa en Maxim Februari, tegen het Systeem Risico Indicatie (SyRI).

SyRI koppelt op grote schaal persoonsgegevens van burgers uit overheidsdatabases. Met een sleepnetmethode licht SyRI alle inwoners van een wijk of gebied door. Hiervoor gebruikt het systeem vrijwel alle gegevens die overheden over burgers bewaren. Het gaat om 17 datacategorieën, die samen een zeer indringend en volledig beeld geven van iemands privéleven. Op dit moment beslaat SyRI de databases van de Belastingdienst, de Inspectie SZW, het UWV, de SVB, de gemeente en de IND.

De Raad van State adviseerde negatief over het wetsontwerp en privacywaakhond Autoriteit Persoonsgegevens, die noemde de SyRI-wetgeving destijds “dramatisch”. Gek genoeg was SyRI zowel in de Tweede, als Eerste Kamer een hamerstuk.

Het was druk bij de zitting; de zaal zat op een paar stoelen na helemaal vol en er was ook een cameraploeg aanwezig. De zitting begon met het het pleidooi van de eisers, waarin de advocaat aangaf wat de bezwaren tegen SyRI zijn en waarom zij eisen dat de wet onverbindend (buiten werking) moet worden verklaard op grond van strijdigheid met artikel 8 van het EVRM.

Een paar onderdelen uit het pleidooi:

Zonder de digitale mogelijkheden die er nu zijn, zou SyRI nooit zijn ingevoerd, want dan zou de hele bevolking in opstand komen als de overheid je IRL zo intensief in de gaten zou houden. Dat dat allemaal kan, betekent niet dat je het ook moet willen.

SyRI wordt vooral ingezet in de armere buurten en is daarom stigmatiserend en discriminerend en dat terwijl de effectiviteit niet is aangetoond. Alle lopende SyRI-projecten zijn inmiddels gestopt en hebben niks opgeleverd.

SyRI is een sandbox voor verdere profileringssystemen en weer een stap naar een controlestaat en naar het einde van de vrije rechtsstaat. Transparantie ontbreekt. Zo zijn de risico-profielen geheim: iedereen kan erin zitten zonder het te weten. Iedereen is bij voorbaat verdacht.

Er is geen wettelijke grondslag voor SyRI omdat het niet voldoet aan het voorzienbaarheidsvereiste, SyRI is niet noodzakelijk en niet-proportioneel.

Vergelijkbare wetten zoals de kenteken-uitspraak van de Hoge Raad in 2017 en de wet tegen zwart sparen zijn ook onverbindend verklaard.

Hierna kwam het verweer door de Staatsadvocaat en het leek wel of die het over een totaal andere wet had. Kortom: er was helemaal niks mis met SyRI, de overheid had die gegevens toch al en het enige was dat ze die nu samenbrengen. Volgens de advocaat is fraude een groot probleem in probleemwijken, waardoor het draagvlak voor de sociale zekerheid daalt.

De risicoprofielen zijn volgens haar geheim omdat de burger anders gaat anticiperen om daarmee ontdekking van fraude te voorkomen. Stel; iemand woont niet op het opgegeven adres maar elders, en er is een lage rekening voor waterkosten, dan gaat hij wellicht de kraan op het eerste adres steeds een tijdlang openzetten. (Dat zei ze echt, de landsadvocaat).

Verder noemde ze argumenten die door de eisers helemaal niet ingebracht waren, zoals dat SyRI geen gedrag voorspelt en dat er geen sprake is van een zelflerend algoritme. Het is alleen gericht op controle van uitkeringen, toeslagen e.d.

Ook kan iedereen weten of hij of zij onderdeel van een SyRI-project is, want dat wordt namelijk gepubliceerd in de Staatscourant (die natuurlijk iedere Nederlander ’s ochtends als eerste bij het ontbijt leest).

Na deze betogen werd de zitting een half uur geschorst en hadden de rechters nog een aantal vragen voor beide partijen. Ook zij concludeerden dat beide partijen een totaal andere visie hadden op de impact van SyRI.

Zo vroeg de rechter waar nu vooral de pijn zit bij de eisers:

De pijn zit erin dat alle beschikbare data aan elkaar gekoppeld wordt. Dat je op open zee kan gaan varen op zoek naar onschuldige slachtoffers. Opsporingsbevoegdheid is nooit op die manier bedoeld. De rechter zegt dat de overheid beweert dat het een omheind meertje is en de zaal moest lachen.

Na afloop gingen we nog wat eten op een terras in het zonnige Den Haag en even later kwam Tommy Wieringa daar ook met een groep mensen. Nog even nagepraat, de Piratenpartijvlag geshowd, Piratenpartij-webcam-covers uitgedeeld en nu maar afwachten.

De uitspraak volgt op 29 januari 2020.

Meer info:

Syri is watching you

Bij voorbaat verdacht

Willen we dat de overheid zo met burgers om gaat?

gemeenteraad rotterdam weigert geheimhouding Syri

Je moet soms flink tegen de wet aanduwen

Invoering SyRI was een hamerstuk – Er heerste een sfeer van hard, harder hardtst

Pleitnota van de advocaten van de eisers

 

29 oktober 2019     Piratenpartij, Politiek, Rechtspraak, Vrij en Open     reageer

Het moet niet de eerste de beste zijn

Heftige toestanden de laatste tijd in Den Haag: vlak voor het opstappen van burgemeester Pauline Krikke, stapten al 2 wethouders (tijdelijk?) op, omdat er een corruptie-onderzoek naar ze gaande is Het gaat daarbij om de eerste loco-burgemeester Richard de Mos en zijn partijgenoot Rachid Guernaoui van Groep de Mos/Hart voor Den Haag

Vandaag was er dan een vertrouwelijke vergadering tussen de fractievoorzitters van de gemeenteraad in Den Haag en de Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, Jaap Smit.

De vergadering was dus vertrouwelijk, maar de geluidsopnamen lekten uit naar Omroep West en daardoor weten we nu wat meer over hoe het gaat bij die procedures en dat is best interessant. Een samenvatting:

Jaap Smit, de Commissaris van de Koningin begint zijn verhaal, maar pas na meer dan een kwartier komt het hoge woord eruit. Hij heeft Johan Remkes ( VVD) gevraagd.

Deze aap komt uit de mouw, na veel vijven en zessen over wat de nieuwe interim-burgemeester allemaal moet kunnen. Smit vindt dat Den Haag een politiek zwaargewicht nodig heeft om orde op zaken te stellen. ‘Het moet niet de eerste de beste zijn’, ondertussen verwijzend naar de de Mos-affaire.

Smit suggereert verder dat de verhoudingen in de driehoek, waarin politie, justitie en de burgemeester zitten, verstoord zijn. Daarna geeft hij de gemeenteraad zelf een veeg uit de pan. Hij is niet te spreken over het niveau van de debatten in de Haagse raad. ‘Ik heb van de week eens naar zo’n raadsvergadering gekeken’, zegt hij. ‘Daar word ik als toeschouwer niet blij van, moet ik u zeggen. Dat is geen gezicht….

..Ik zit dan te kijken naar de raad van de derde grootste stad van Nederland met een hoog profiel. Nou, nou, nou, jongens. Dus we moeten met z’n allen hard aan de gang, want je hebt ook een naam hoog te houden.’

Hierna zijn blijkbaar alle fractievoorzitters murw en ervan overtuigd dat Remkes de beste kandidaat is want niemand stemt tegen. alleen lekt 1 van hen de geluidsopnames naar Omroep West.

De CdK en de gemeenteraad zijn boos vanwege de uitgelekte geluidsopnames en het presidium van de gemeenteraad heeft aangifte gedaan.

Delen van het uitgelekte gesprek staan nog online bij Omroep West.

10 oktober 2019     Piratenpartij, Politiek     reageer

« Previous Entries Next Entries »

« Vorige paginaVolgende pagina »

© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)