Wie was Aaron Swartz en waarom is hij dood?

Deze documentaire over Aaron Swartz zou ik iedereen willen aanraden:

Geen tijd, zin om te kijken? Wordt vervolgd.

Is dit het einde van ons vrije internet?

Deze maand stemt het Europees Parlement over nieuwe voorgestelde copyrightwetgeving. Dat belooft een zwarte dag te worden voor het vrije internet, zoals wij dat kennen.

Het wetsvoorstel introduceert een linktax en uploadfilters, allebei met grote gevolgen.

De linktax:

Internet bestaat voor een groot deel uit links. Voor internet bestonden links niet. Je had wel verwijzingen in boeken, die dan verwezen naar andere boeken of artikels uit kranten, maar als je daar meer over wilde weten moest je eerst dat andere boek kopen of in de bibliotheek of zo op zoek gaan naar oude kranten en tijdschriften. Erg omslachtig en duur allemaal.

Door internet veranderde dat en werd het veel gemakkelijker om te verwijzen naar oudere teksten door het plaatsen van een link. Hetzelfde met liedjes, recepten, films.

Hierdoor werd het een stuk gemakkelijker om kennis en informatie te verspreiden. Iedereen blij zou je denken. Iedereen inderdaad, behalve de industrie die teert op het auteursrecht. Deze industrie had het over de jaren heen voor elkaar gekregen om het wettelijk auteursrecht te verlengen tot 70 jaar na de dood van de makers.

Met de komst van het internet zagen zij hun oude verdienmodel in rook opgaan en dat pikten ze niet. Ze gingen lobbyen bij de politiek, o.a. bij het Europees Parlement. In het Europees Parlement zitten vooral mensen die niet zijn opgegroeid met het internet, dus die waren vrij gemakkelijk te overtuigen.

In het nieuwe voorstel voor het auteursrecht staat nu dus een bepaling dat aanbieders een vergoeding kunnen vragen voor het linken naar hun materiaal. Stel ik wil hier een link plaatsen naar bijvoorbeeld een artikel in het NRC of de Telegraaf, dan zou ik daarvoor aan ze moeten betalen.

Het spreekt voor zich dat ik dat dan niet meer ga doen. Ik ga niet betalen voor het maken van reclame voor hun krant. Maar dat betekent wel dat het het Internet zoals we dat nu kennen straks niet meer bestaat.

Uploadfilters

De auteursrechtenindustrie vindt dat alles wat online wordt gezet eerst moet worden gecontroleerd. Zeker moet zijn, dat in de upload geen auteursrechtelijk beschermd materiaal zit. Handmatig is dat geen doen, dus in de praktijk zal dit leiden tot uploadfilters. Facebook,  Youtube e.d. zullen dus voordat er daar iets wordt geplaatst via een geautomatiseerd uploadfilter controleren of het niet gaat om materiaal wat door auteursrecht is beschermd.

In de praktijk zullen Youtube (Google) en Facebook de kosten van zo’n operatie misschien nog wel kunnen betalen; voor kleinere en nieuwe platforms is dit onmogelijk. Gevolg hiervan is dat veel materiaal het internet nooit meer zal zien omdat het niet door de uploadfilters komt en kleinere platforms het publiceren niet meer aandurven of niet eens meer aan een nieuw online platform beginnen.

Gevolg: censuur en amper innovatie.

Ik heb geprobeerd om hier kort uit te leggen wat voor grote gevolgen deze nieuwe EU-wetgeving op het nu nog redelijk vrije internet kan hebben. Vragen zijn welkom.

24 maart 2019     Geen categorie     1 reaktie

Ruben en zijn opzegging bij BNNVARA

Ruben, mijn man heeft laatst zijn lidmaatschap van BNNVARA opgezegd en vandaag kreeg hij een telefoontje over het hoe en waarom.

Komt het gelegen dat ik u bel?

Ja hoor, het komt best gelegen, ik heb nu niks te doen en hoef pas over een paar uur naar mijn schoonmoeder. Ik wou eigenlijk het journaal zien, dus lette niet echt op het gesprek, maar gaandeweg werd het steeds absurdistischer.

Ruben hing eerst een verhaal op dat omroepen ten dode opgeschreven zijn omdat ze eigenlijk alleen nog doorgeefluik zijn tussen netmanagers en de productiemaatschappijen. Nog een jaar of 5 en dan zouden omroepen niet meer bestaan. Hij adviseerde haar om ontslag te nemen en iets anders te gaan doen.

Nee, zei ze dat hoeft niet want ik werk helemaal niet voor BNNVARA, maar voor een callcenter.

Ruben vroeg daarop; ben jij zelf eigenlijk lid van BNNVARA.  Nee, zei ze ik heb geen tv; ik kijk alleen Netflix en Youtube.

Ruben:  ik kijk nog wel tv want ik ben een oude lul.

Ja en als u weer lid wordt krijgt u een DVD.

Een DEEVEEDEE??

Heb jij nog een DVD-speler dan? Nee.

Nou, wij ook niet.

En u krijgt 2 x per jaar een magazine.

Staat daar wat interessants in dan,  heb jij dat wel eens gelezen?

Ik heb het doorgebladerd..

Inmiddels hadden we aan beide kanten van de lijn zowat de slappe lach en het gesprek werd in goede stemming afgesloten.

16 december 2018     Dagelijks en Persoonlijk     reageer

Waarom ik nog steeds op kom voor Julian Assange

De afgelopen jaren merk ik dat de steun voor Julian Assange afneemt. De media keerden zich tegen hem en zelfs mensen die hem voorheen met hand en tand verdedigden vielen af en begonnen hem aan te vallen.

De aanleiding was vaak verschillend, Julian zou een narcist zijn, een seksist, een anti-semiet, een Trump-fan , een Hillary-hater tot zelfs een verkrachter.

Ik ken Assange niet persoonlijk en kan dus ook niet oordelen over al deze classificaties.

Wat ik over hem weet:

  • Julian Assange is de oprichter van Wikileaks. een organisatie die ons veel heeft geleerd over de politieke spelletjes die er worden gespeeld.
  • Nadat Wikileaks het Chelsea Manning lek onthulde, startte het onderzoek van de VS naar Wikileaks en Assange met als doel hen te vervolgen onder de  Espionage Act of 1917.
  • Rond die zelfde tijd ging Assange naar Zweden waar hij door 2 vrouwen tegelijk beschuldigd werd van seksueel misbruik, terwijl die vrouwen beide vrijwillig sex met hem hadden gehad. Deze beschuldigingen hebben nooit tot een aanklacht geleid.
  • Julian Assange zit al een jaar of 10 opgesloten/ondergedoken zonder dat er enige aanklacht tegen hem is.
  • Julian Assange wil best uit de ambassade, zodra hij de toezegging krijgt dat hij niet aan de VS zal worden uitgeleverd.

Kortom. ook al zou hij een narcist zijn, een seksist, een anti-semiet, een Trump-fan, deze “straf” slaat nergens op.

En verder:

What Empire Loyalists Are Really Saying When They Bash Julian Assange

 

2 november 2018     Piratenpartij, Politiek, Vrij en Open     2 reakties

Ode aan Dikkie

Dikkie, mijn eerste man en de vader van onze zoon is op 24 augustus overleden. Hij werd maar 64 jaar. De crematie was op 30 augustus en ik wil mijn herinnering hier graag delen:

Mensen zeggen vaak dat je respect voor iedereen moet hebben, maar ik heb eigenlijk alleen respect voor mensen van wie ik iets opsteek.

Dikkie was er zo eentje.

Ik ontmoette hem voor het eerst op mijn negentiende in Jennifeu, de discotheek destijds in Drachten. Hij vertelde mij toen dat hij fotograaf was. Dat had wel wat, vond ik en we gingen een paar x uit. Hij maakte ook foto’s van mij en ontwikkelde die dan samen met mij in zijn donkere kamer.

Dit is een van de eerste foto’s die hij van mij heeft gemaakt, alles was altijd in zwart-wit:

Dikkie zei ook vanaf dag 1 dat hij niet voor een baas kon werken. Zijn vader werkte bij Phillips en als ze daar pauze hadden, fietste hij er wel eens langs en gooide apenootjes over het hek. Ik vond dat trouwens tamelijk appaling en zei dat ook.

Tijdens stapavonden bleef ik vaak bij hem slapen en tijdens 1 van die nachten hebben we Jelco gemaakt, maar dat wisten we pas veel later. De pil had even niet gewerkt.

Toen we het wisten kon ik niet thuis blijven wonen en dus verhuisden Dikkie en ik naar een flat in Drachten aan het Oud Ambacht.

Daar kwam Jelco op 4 april 1982 op de wereld. Te vroeg,te klein, maar wel sterk en hij deed het goed. Het was een mooie tijd met vrienden en familie die ook net kinderen hadden. We gingen samen op stap, pasten op elkaars kinderen en we hadden vooral veel lol.

Ik kreeg een baan bij de gemeente en Dikkie was thuis bij Jelco, voor ons allemaal op dat moment de beste situatie.

Dikkie wilde graag een huis met een tuin en via via konden we dat regelen. Een klein huis met een enorme tuin in the middle of nowhere aan de Krume Swynswei in Nij Beets.

Het leek me prima omdat ik toch vaak aan het werk was, maar het werkte niet. Dikkie was er helemaal in zijn element, maar ik kon er niet aarden of misschien was ik nog niet uitgeraasd en uiteindelijk zijn we uit elkaar gegaan.

Een rottijd voor ons allemaal, maar misschien wel het meest voor Jelco, te klein om zoiets te begrijpen. Gelukkig konden we een tijdje na onze scheiding toch weer goed met elkaar omgaan en is Jelco geworden wie hij nu is en is Dikkie later gelukkig geworden met Joke en ik nu met Ruben.

Ik sla in dit verhaal heel veel over maar:

Respect voor Dikkie omdat hij mij leerde dat de natuur interessant en mooi is en dat iedereen zijn eigen weg kan gaan.

13 september 2018     Dagelijks en Persoonlijk     reageer

Gepest worden op school – wat doe je eraan?

ik had eigenlijk nooit verwacht dat dat mij zou overkomen, maar toch gebeurde het. Tot daarvoor was ik een redelijk populair meisje op school. Wij woonden tegenover de school en mijn ouders hadden een koekbakkerij, een ijs-loket en een cafetaria. In de pauzes en na schooltijd  kwamen de kinderen kantkoeken bij ons halen voor een dubbeltje of ijsjes natuurlijk. Kinderen uit mijn klas wilden graag mee naar ons huis en meehelpen met koek inpakken.

Toch kwam het zover. Ik zat bij de keurturnploeg in het dorp en op een dag werd een vriendinnetje van mij eruit gezet omdat ze niet goed genoeg was. Dat gebeurde vaker. Voor een klein dorp als dat, turnde de ploeg op aardig hoog niveau. Dat vriendinnetje was mijn eerste vriendinnetje, ze was een jaar ouder dan ik en woonde tegenover ons. Ik weet nog dat ik een walkie-talkie kreeg voor mijn verjaardag met een lang genoeg snoer om haar huis, aan de andere kant van het schoolplein  te bereiken. Daar praten we dan ’s avonds door.

Maar daarna begon het pesten. Toen ik de eerste keer na dat voorval bij  haar thuis kwam, maakten haar ouders al opmerkingen. Ik zou niet uit de keurgroep zijn gestuurd omdat mijn vader voorzitter was van de gymclub. Dat was hij ook, maar als mijn vader zich ergens niet mee bemoeide, was het wel met de samenstelling van de keurgroep. Hij vond turnen eigenlijk maar niks en als we wedstrijden hadden ging hij mee, maar het grootste deel van de dag zat hij in de kantine te ouwehoeren met Jan en Alleman. Hij was alleen voorzitter geworden omdat niemand anders wilde en hij bestuurswerk leuk vond. Het dorp telde weet ik hoeveel verenigingen en van een groot deel  ervan was mijn vader bestuurslid. Als er weer eens een of andere vereniging belde en mijn moeder nam op, zei ze: “Of zit jij daar ook alweer in het bestuur??”

Het pesten begon met  posten aan de achterkant van de gymzaal tijdens mijn trainingen te komen kijken en te lachen als er iets mis ging. Uiteindelijk liepen de kinderen uit mijn klas als ik ’s ochtends naar school ging,  in een optocht langs mij en dan wezen ze naar me  en riepen dingen als: Zij stinkt of zij heeft luizen”.

Als dat gebeurde ging ik naar huis en kondigde daar op hoge poten aan dat ik niet meer terug ging. Mijn ouders kregen me uiteindelijk weer zover dat ik toch terug ging en zeiden dat ik erboven moest staan.  Dat duurde iets van een half jaar. Op een dag veranderde het ineens. Blijkbaar had de meester met ze gepraat of kreeg ik tieten. De jongens van mijn klas vroegen of ik mee wilde doen met slagbal, dat speelden ze elke dag voor en na school op het schoolplein. Natuurlijk wou ik dat en zo geschiedde.. We hadden lol en de meisjes uit mijn klas zagen het aan en werden jaloers. Zij wilden ook mee doen met slagbal spelen.

En zo eindigde het pesten.

12 juni 2018     Dagelijks en Persoonlijk     reageer

50 jaar na A Space Odyssey en dakloze vrouwen op straat in Rotterdam

Vandaag heb ik voor het eerst de film 2001 – a Space Oddysey in de bioscoop gezien. 50 jaar nadat de film verschenen is. Ik was toen zes. We liepen daarna terug en midden op de Lijnbaan zat een vrouw; mager, grijs, haar,  hoofd in haar handen. Ruben (mijn man) wees me op haar en zei: “Kijk daar zit er eentje voor jou” en ik keek en zei,: oh nee, laten we er maar met een boog omheen lopen. Ik was nog half onder de indruk van de film, had de avond eerder ook al aan een dakloze gedoneerd en wou naar huis.

Toen we verder liepen kwamen er 2 politiemannen te fiets aan en ik zei, die zullen haar toch wel helpen? Nee, zei Ruben en ze fietsten inderdaad door..

Nu is het nacht en kan ik er niet van slapen. Ik zie haar daar nog zitten en ik had op zijn minst kunnen vragen: Gaat het mevrouw of zoiets?. Woon zelf nog maar een paar jaar  in Rotterdam en het valt me op dat hier veel daklozen zijn, zelfs oudere vrouwen. Vraag me af hoe dat moet zijn:

Dakloos als 50+-vrouw in Nederland

 

4 juni 2018     Dagelijks en Persoonlijk     reageer

Hoe ver van ons bed is het sociaal kredietsysteem van China?

Al eerder had ik het hier over de oprukkende Chinese surveillancestaat. Vandaag was er een reportage bij Nieuwsuur over het sociale kredietsysteem van China. Dat systeem houdt simpel gezegd in dat je van je wieg tot het graf  wordt gevolgd door de overheid, aan de hand van een beoordelingssysteem.  Het systeem houdt bijvoorbeeld bij of je verkeersboetes krijgt, misdrijven of misdaden pleegt, maar ook hoe beleefd je om gaat met klasgenoten en collega’s, welke boeken je al dan niet leest, welke websites je bezoekt, wat je doet om familie of anderen te helpen, enz.

Overal krijg je – of + punten voor en het systeem bepaalt bijvoorbeeld of je nog ergens aan een baan kan komen. Hieronder het nieuwsuur item:

Doodeng, maar wat mij vooral opviel was dat het open en bloot werd gebracht door de Chinese overheid en dat mensen totaal in de stress schoten als ze werden gevraagd om er iets over te zeggen.

Ik vroeg mij af of zo een systeem ook in Nederland zou kunnen worden ingevoerd en dacht nee, want wij hebben grondrechten, internationale verdragen over de rechten van de mens enzovoort. Dat gaat hem niet worden.

Maar ondertussen ben ik me ook bewust van de oprukkende surveillancestaat, zoals steeds meer cameratoezicht, de nieuwe wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten #WIV en via bedrijven als Facebook en Google, die onze informatie verkopen aan andere bedrijven en wie weet ook wel aan de overheid of aan politieke partijen.

We weten het niet en dat is in ieder geval een groot verschil met China, daar weten ze het wel.

Kortom, het lijkt een ver van ons bed show, zo’n creepy sociaal kredietsysteem, maar is dat ook onze toekomst of is het misschien al een deel van onze werkelijkheid?

18 april 2018     Piratenpartij, Politiek, Privacy     reageer

Stem tegen de #WIV bij het referendum

Vorige week was ik bij #Hacktalk5 – een maandelijkse bijeenkomst bij Worm Rotterdam. Deze keer ging het over de nieuwe wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten, kortom de #WIV of #Sleepwet. Aanstaande woensdag kunnen we via een raadgevend referendum stemmen over deze wet.

Tijdens de bijeenkomst werden telkens voor- en tegenstanders van de wet tegenover elkaar gesteld. Lees hier een uitgebreid verslag:

Verslag Hacktalk5

Organisator en presentator Chris van’t Hof liet zich uiteindelijk overtuigen door de voorstanders van de wet. Zijn argumenten staan ook in zijn verslag.

Ik niet, al ben ik er door die avond wel wat genuanceerder over gaan denken. Toch blijf ik tegenstander van de nieuwe WIV/Sleepwet en wel hierom:

De belangrijkste aanleiding voor de nieuwe WIV is dat veel communicatie tegenwoordig via Internet gaat, ipv van zoals vroeger via de telefoon. Op zich logisch dat de wet hieraan wordt aangepast.

Ik ben dan ook niet tegen een nieuwe WIV, maar wel tegen een aantal nogal draconische aanpassingen.

De geheime diensten mogen straks na toestemming van de Minister en met goedkeuring van een commissie internetverkeer in de gaten houden. Als je in de buurt van een verdachte woont, kan dat betekenen dat het ook om jouw internetverkeer gaat, ook al heb je er niks mee te maken. Dit is nog tot daaraan toe, maar de diensten mogen die gegevens ook doorgeven aan buitenlandse inlichtingendiensten. Dat mag ongefilterd, dus ook al heb jij niks te maken met de verdachte, dan kunnen jouw gegevens ook in handen komen van die buitenlandse diensten.

Kan best zijn dat jouw gegevens totaal niet interessant zijn voor de AIVD, maar wie weet wel voor de buitenlandse dienst. Niet alles wat in Nederland legaal is, is dat in het buitenland ook of voor illegale daden zijn de straffen hier veel lager dan bijvoorbeeld in het VK of de UK. Denk maar eens aan drugs, auteursrecht of over definities van wat een terroristische organisatie is.

Dat brengt mij bij het “chilling effect”. Je kunt er straks van uitgaan dat alle regels van alle “democratische” landen op jou van toepassing zijn. Durf je dan nog kritiek te hebben op de VS, op Trump? Op Rusland en Poetin misschien nog wel, want ik ga er niet van uit dat onze AIVD daarmee gegevens gaat uitwisselen, ook al weet je dat nooit.

Zo’n nieuwe wet hakt er bij mij stevig in. Ik zie wat ik doe op Internet als mijn prive-zaak. De meeste dingen die je nu online doet, deden we vroeger binnenshuis. Niemand die je in de gaten hield. We lazen boeken, luisterden muziek en deelden dat met elkaar. We leenden elkaar onze boeken, wisselden lp’s of casettebandjes. Geen haan die er naar kraaide.

Toen kwam het Internet, een grote kopieermachine. Muziek, boeken, informatie, kennis en ideeen met elkaar delen werd goedkoper en gemakkelijker dan ooit. Ik weet nog hoe blij ik werd toen ik Internet net ontdekte.

Mijn idee erbij was vooral dat er meer gelijkheid zou ontstaan, dat iedereen gratis onderwijs zou kunnen volgen omdat kennis en informatie zo goedkoop verspreid zouden kunnen worden.

Maar ik had buiten de macht gerekend van de auteursrechtenindustrie. Zij die al zo lang teren op de prestaties van artiesten,schrijvers en kunstenaars. Zo krijgt een schrijver van een boek zo ongeveer 1 euro per verkocht boek. De rest van de kosten gaat naar de uitgevers en andere tussenpersonen.

Sorry, ik dwaal af, waar het mij eigenlijk over gaat is dat het internet niet vooral voor vooruitgang gebruikt wordt, maar juist voor meer repressie en controle en daar baal ik van!

Ik wil terug naar een vrij en open Internet. Zou dat nog kunnen?

China, de EU en de oprukkende surveillancestaat

Vanavond waren er 2 interessante programma’s over China op tv bij de Vpro.
Het eerste was een deel uit de serie: Uit het hart van China.
Het tweede was Tegenlicht

De focus lag op privacy en dat bestaat in China niet meer.

Er wordt steeds meer gewerkt met gezichtsherkenning en als je daar 5 x door een rood stoplicht loopt, ben je al nergens meer welkom. Geen lening, geen baan en ga zo maar door.

Hetzelfde geldt voor Internet. Al het internetverkeer wordt gemonitord. Facebook en Twitter zijn er geblokkeerd. Als je websites bezoekt die onwelgevallig zijn voor het Chinese regime, kom je ook op die zwarte lijst.

Het klinkt benauwend, maar hoe is dat hier in de EU.

Je betaalt je boodschappen met je pinpas. De supermarkt registreert wat je koopt en van welke bankrekening je geld komt. De supermarkt weet dan al heel veel over jou. Vervolgens geven ze je een bonuskaart, het liefst een geregistreerde en zo verzamelen ze nog meer persoonlijke informatie.

Koop je gezond eten of ongezond, sigaretten, frisdrank, light producten. alcohol?

Dat soort informatie is veel waard; ze noemen het wel “de olie van deze eeuw”. Dus stel dat de supermarkt de over jou verzamelde informatie doorverkoopt aan de ziekenkostenverzekeraars, de levensverzekeraars, de overheid of wie dan ook?

Misschien mag dat niet en doen ze het ook niet, maar heb jij de privacyvoorwaarden doorgelezen voordat je de app installeerde, je gegevens invulde voor de bonuskaart?

De vraag is hoe verschillend ons systeem eigenlijk is van het Chinese. Worden wij  langzamerhand en ongemerkt ook niet een surveillancestaat in gerommeld?

Oh ja.. stem op 28 maart a.s tegen de #Sleepwet. De laatste x dat we nog via een raadgevend referendum kunnen stemmen.

25 februari 2018     Europese Politiek, Piratenpartij, Politiek, Privacy, Vrij en Open     reageer

« Previous Entries Next Entries »

« Vorige paginaVolgende pagina »

© Kletskous
Creative Commons License
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
(Op foto''s en andere non-tekstbestanden zit copyright van de respectievelijke eigenaars)